Forever Enthralled

Wie een stevige portie Chinese cultuur wil meepikken zal zeker zijn gading vinden in de nieuwe historische prent van de Chinese regisseur Chen Kaige, een van China?s meest prominente en invloedrijke cineasten en bekend van The Promise, Together en het wondermooie Farewell My Concubine, winnaar van de Gouden Palm in 1994. Het verhaal van de ster van de Opera van Peking intrigeerde hem dermate dat hij er een film over wilde maken.

In het imperiale China stonden de acteurs op dezelfde plaats op de sociale ladder als de prostituees. Mei Langfang (Leon Lai) treedt als dertienjarige in de voetsporen van zijn grootvader als acteur in de Opera van Peking. Als mannelijke vertolker specialiseert hij zich zoals de traditie het wil in vrouwenrollen. Vrouwen mochten immers toen geen deel uitmaken van de opera. In de Republikeinse periode (vanaf 1911), tien jaar later, is hij de meest populaire opvoerder, begeerd door mannen in alle bevolkingslagen. Na een lezing over het operagenre, die tegelijk het filmpubliek informeert, nodigt Mei de spreker Mr. Giu uit op zijn volgende opvoering. De man raakt volledig in de ban van de vrouw op de scène en schopt het tot zijn impresario. Zijn rol verpersoonlijkt de onweerstaanbare algemene aantrekkingskracht van de operaster. Samen brengen ze vernieuwing in de oude spelvorm.

Omdat Mei weet dat zijn succes van voorbijgaande aard is, leeft hij in voortdurende angst voor de onvermijdelijke roemval. Hij vindt troost bij zijn muze Miss Meng. Als eerste Chinese artiest staat hij op de internationale scène in Broadway in 1930, ten tijde van de Grote Depressie. Wanneer in 1937 Japan China binnenvalt, stopt hij uit protest met opvoeren. Ook de communistische Revolutie passeert de revue in 1949. Mei Langfang verkiest in China te blijven.

Forever Enthralled is van meet af aan een streling voor het oog dankzij cinematograaf Zhao Xiaoshi. Zo zijn de rode en gelige tinten in zachte belichting of het spel met licht en schaduw (bijvoorbeeld van bamboestengels op een doorschijnend gordijn) betoverend. Ook de kostuums van de operaspelers en de prachtige stoffen van de stijlvolle traditionele ontwerpen van de kleedjes van Miss Meng (Zhang Ziyi) dragen hiertoe bij.

De beeldvoering in dit voortreffelijke Chinese historische epos doet met momenten denken aan Kaiges Farewell My Concubine (de keizerlijke wacht die een man bestraft) en aan choreografische hoogstandjes à la Hero en House of the Flying Daggers, waarin Zhang Ziyi trouwens ook schittert. Het genre is ontegensprekelijk al eerder beproefd maar Chen Kaige voegt er een interessant en vooral esthetisch elegant verhaal aan toe.

Vera Bras Helemaal (niet) akkoord? Lees de