The Dark Tower

Genre: Fantasy | Duur: 1u35 | 2017 | Release: 16 Augustus 2017 | Land: VS | Regie: Nikolaj Arcel | Cast: Tom Taylor, Idris Elba, Matthew McConaughey, Jackie Earle Haley, Abbey Lee, Dennis Haysbert, Katheryn Winnick, Michael Barbieri

Na een productieproces van jaren, en met een gigantische anticipatie van de fanbase, is de befaamde roman The Gunslinger uit de Dark Towerserie, eindelijk op het witte doek geraakt. Stephen King schreef dit eerste deel van de achtdelige reeks al in 1982 en doorheen de jaren zijn tal van grote namen betrokken geweest bij de verfilmingsplannen.

The Dark Tower heeft dus na veel vijven en zessen de zalen gehaald maar vond geen genade bij pers en publiek. In de VS afgekraakt tot op het bot en bestempeld als een lauw derivaat van Lord of the Rings en The Matrix, verschijnt deze avonturenprent bij ons dan ook met weinig verwachtingen.

We maken kennis met de tiener Jake die na de dood van zijn vader geplaagd wordt door angstaanjagende dromen, die hij uittekent en voor waar aanneemt. Er is sprake van een zwarte toren in deze visioenen, die door The Man in Black tot vernieling dreigt gebracht te worden. Dit zou de Aarde tot een hel maken. Wanneer Jake ontdekt hoe hij toegang vindt tot een andere wereld, hoopt hij dit te kunnen voorkomen. De hulp van de vermaarde scherpschutter Roland zou daarbij van pas kunnen komen.

The Dark Tower lijkt een enorm episch potentieel te hebben, waarbij je zou verwachten dat alle moeite wordt gedaan om de film lang, tragisch, groots en overweldigend te maken. We denken aan The Hunger Games, The Avengers, X-Men, Lord of the Rings: filmseries die zichzelf uitputten in personages, emoties en gebeurtenissen met een gigantische sociale impact. Vreemd dan ook dat deze prent het tegendeel lijkt na te streven: zonder veel poeha, met niet bijzonder veel aandacht voor de personages, zonder uitputtende actiescènes en afklokkend op anderhalf uur het publiek mild entertainen zonder de ambitie een kaskraker of avonturenklassieker te worden.

Dat is enerzijds best verfrissend: de plot is sober en strak en lijkt tevreden met eenvoudige, gebalde actiescènes, ruw geschetste personages en een heel oppervlakkige, snelle afhandeling van de plot. Je kijkt geamuseerd zonder dat het iets losmaakt. Idris Elba en Matthew McConaughey nemen het fijntjes tegen elkaar op en de makers lijken alles technisch onder controle te hebben.

Maar het markante gebrek aan ambitie, zowel narratief als visueel, laat de film ook naar eenheidsworst smaken en The Dark Tower bevat niet één verrassend moment of knap bedacht idee en laat de modaliteit heersen. De Deense cineast Arcel (A Royal Affair, King's Game) doet als huurling zijn werk zonder veel eigenheid toe te voegen. 

Zo rampzalig als de Amerikaanse pers ons liet geloven is dit echter lang niet. De film mist beslist persoonlijkheid, stijl en originaliteit maar is voldoende onderhoudend, kan in zijn genre overeind blijven en dus al bij al wel het bekijken waard.