King's Game

Als openingsfilm van het Europees Filmfestival van Brussel viel de keuze op de Deense film 'King's Game', wellicht omdat die als gepolijste, strakke thriller het goed zal doen bij een groot publiek en tegelijk, net als De Zaak Alzheimer, intelligent, stijlvol en vernieuwend genoeg aandoet om te bewijzen dat Europa het niet altijd moet hebben van heimatverhalen en sociaal-historische drama's.

In somber grijsgroen en kil blauw - Erik Van Looy hanteerde een gelijkaardig kleurenpalet - worden we geïntroduceerd in de Deense politieke wereld. De voorzitter van de niet al te best boerende Centrumpartij raakt enkele weken voor de verkiezingen betrokken bij een vreselijk ongeval en zet zo een serie gebeurtenissen in gang die de pas tot parlementair verslaggever aangestelde Ulrik Torp doen watertanden. Maar met zijn obsessie om de waarheid aan het licht te brengen, gooit Ulrik roet in het eten van enkele machtige mensen. Er ontwikkelt zich een sinistere strijd waarin lastercampagnes, nepotisme en machtsmisbruik de vraag doen rijzen wie nu eigenlijk de democratie in handen heeft. De politici, de pers, of de woordvoerders ?

Ulrik dreigt in zijn strijd om rechtvaardigheid helemaal alleen te komen staan, want misschien is dit cynische schaakspel wel de essentie van de politiek en hoort alle rottigheid daar gewoon bij? Geloofwaardigheid en realisme zijn van groot belang geweest voor de schrijvers, maar de film is in de eerste plaats heel meeslepend. De personages zijn dan ondergeschikt aan de plot, maar er is ook voldoende moeite gedaan hen wat vlees te geven. Zo is Ulrik de zoon van een oud-politicus en speelt die achtergrond ook een rol in het verhaal. Het zal u verder ook weinig moeite kosten enkele Belgische politici in de plaats te stellen van de belangrijkste spelers in de film, en dat levert zeker extra plezier op. 'King's Game' creëert voor zichzelf echter ook het probleem dat net door zijn realistische opzet, het publiek maar zelden verstomd raakt.

Dat machtsijver politici tot bedenkelijke acties aanzet, is nu eenmaal een gegeven. In die zin is elke politieke thriller dezelfde. Ook hier vallen de overeenkomsten op met 'De Zaak Alzheimer', waarin Jo De Meyere als malafide baron ook een beetje koning speelde. Het hangt dan van de makers af het verhaal zodanig in te kleuren dat de film er anders komt uit te zien. En daar toont debuterend regisseur Arcel zijn talent. 'King's Game' is ontegensprekelijk vakkundig gemaakt, vaardig verteld en ondanks zijn thematiek bijzonder toegankelijk en zelfs lekker spannend.

De prima acteurs geven een extra dimensie aan soms nogal eenduidige karakters (hoofdrolspeloer Berthelsen herkent u nog uit Italian for beginners), en hoewel relevantie zeker geen prioriteit is, weet de film een lichte aanzet te geven tot het kritische analyseren van de democratie. Voor ons voldoende om dit een prima film te vinden.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de