Bronson

Genre: Drama | Duur: 1u32 | 2008 | Release: 1 Maart 2009 | Land: Groot-Brittannië | Regie: Nicolas Winding Refn | Cast: Tom Hardy, Mat King, Kelly Adams, Katy Barker

Charles Bronson is een van Engelands beruchtste gevangenen. Hij is gekend omwille van zijn gewelddadig gedrag en zijn drang naar gijzelnemen. De film Bronson van Nicolas Winding Refn (Pusher, Bleeder) vertelt op enigmatische wijze een deel van zijn levensverhaal. Fragmentarisch bij momenten, gruwelijk dicht op de huid in andere scènes.

 

De centrale vraag is misschien niet zozeer hoe een mens tot beest verwordt, of hoe een tot beest verworden mens zijn menselijkheid moet proberen bewaren. Het is eerder de vraag hoe je als mens kan weren tegen je omgeving. Bronson doet dat door extreme zelfdiscipline - hij doet enkele duizenden push-ups per dag - om de innerlijke krachten die afgebot worden door zijn solitaire opsluiting te veruitwendigen. Hij wil uiting geven aan zijn woede, wat daar dan ook de oorzaak voor moge zijn.

Naarmate de film vordert, verkent Bronson ook andere methodes, want enkel met geweld krijgt hij zijn agressie niet geuit. Een ietwat overmoedige kunstminnende denkt de ruwe bolster te kunnen kraken om zelf slachtoffer van het geweld te worden.  Hoofdacteur Tom Hardy speelt Bronson als een demonische clown en een maniakale misdaad-superster en verkent op indrukwekkende wijze alle kanten van dit groteske personage. 

Een intens, visueel overrompelend portret van een groteske misdadiger

Spijtig dat de focus van deze film te zeer op het geweld en de foute keuzes ligt en niet zozeer op de oorzaken van al dat geweld. Er zijn wel de beschouwingen van Bronson zelf, in een soort meta-lezing van zijn eigen verhaal, maar die komen de nood van de kijker onvoldoende tegemoet.

Hoe dan ook is Bronson een visuele mokerslag. Hij raakt je met zijn intense kleuren en extreem harde klankband. En hoewel het in het echt ongetwijfeld wel het geval is, komt het geweld zelden gratuit over.

Beau Janssens Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien