Alpha Dog

Eigenlijk hebben we niet zoveel vertrouwen meer in de Amerikaanse regisseur Nick Casavetes. Zijn vader mag dan wel de onnavolgbare John Cassavetes zijn en zijn debuutfilm Unhook the Stars was er eentje om duimen en vingers bij af te likken, de man is intussen een schijnbaar willoze mechanicien geworden in het radarsysteem van de halfbakken studiofilms. Met Alpha Dog herwint hij een heel klein beetje van het krediet dat hij met draken als John Q en The Notebook verspeelde.

Alpha Dog deed in de VS wel enig stof opwaaien. De plot van dit misdaaddrama zou immers gebaseerd zijn op een waar gebeurd misdrijf en de vermeende daders die daarvoor terechtstonden, vreesden dat de film de beslissing van de jury negatief zou kunnen beïnvloeden. De film verscheen immers nog voor in de zaak een uitspraak gedaan was. Toch speelden de feiten zich meer dan tien jaar geleden af, halfweg de jaren negentig. Johnny Truelove is een Californische rijkeluispuber, arrogant en manipulatief geworden door zijn succes als drugsdealer. Wanneer een van zijn klanten, de heetgebakerde Jake, niet met geld over de brug kan komen, reageren Johnny en zijn vrienden nogal impulsief: ze ontvoeren Jake?s vijftienjarige broer, een onschuldige, welopgevoede jongen die het de laatste tijd wat moeilijk heeft met het ouderlijk gezag. Zach voelt zich echter al snel thuis in het losbandige milieu. High worden aan de rand van het zwembad, partyen in designvilla's, er blijkt zelfs een triootje in te zitten. Maar intussen hebben Zach's ouders hun zoon als vermist opgegeven en Jake zint op wraak. Dit moet natuurlijk slecht aflopen.

Alpha Dog is enerzijds een bescheiden verrassing, want de film is coherent verteld en mist dat langdradige en sentimentele van Cassevetes' eerdere films. Als tragedie mist dit drama weliswaar essentiële emoties en de split-screens waarmee de cineast zijn film wat cachet wil geven, zijn nogal overbodig. Ook zullen de weliswaar schokkende feiten waarschijnlijk erg geromantiseerd zijn. Er sluimert ook een moraliserend toontje doorheen Alpha Dog, maar een film als Bully van Larry Clark biedt ons een veel beter zicht op een losgeslagen generatie.

Geen opmerkelijke film maar de prima cast zorgt voor betrokkenheid

Anderzijds weet deze prent onderhoudend en naar het slot toe zelfs aangrijpend te zijn, al hadden we beslist zonder het mentale instorten van Sharon Stone gekund, die er in de epiloog werkelijk lachwekkend uitziet. Toch wordt er prima geacteerd in deze film en dat doet het hem uiteindelijk. Stone en Bruce Willis doen hun ding aan de zijlijn, Justin Timberlake is zowaar een kleine revelatie en Anton Yelchin (Hearts in Atlantis, House of D) en Emile Hirsch (Imaginary Heroes) durven we een mooie carrière voorspellen. Alpha Dog is aldus uiteindelijk geen opmerkelijke film, maar weet voldoende te boeien.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de