Guardians of the Galaxy Vol. 3

Dit is een zinloze recensie. Fans van het MCU kan het immers niet schelen wat een filmblogger die niet zo tuk is op die Guardians denkt over de derde film rond de ruimterakkers, en wie geen interesse heeft in de film, zal dit artikel ook niet aanklikken.

Dus houden we het maar kort. Deze derde film zoekt naar emotionele diepgang en tracht zijn protagonisten waardig uit te wuiven om een punt te kunnen zetten achter deze franchise, maar in essentie is dit gewoon dezelfde film als de vorige. De personages schreeuwen de hele tijd of zetten grote ogen op bij wijze van karakteruitwerking, de brute humor doet nu en dan zijn ding, de nostalgische rocksongs zetten de emotie in de verf, en tussendoor worden allerlei gedrochten opgevoerd met al dan niet malafide bedoelingen. Uiteindelijk volgt nogmaals een vaardig in beeld gezette ruimteruzie waarin de explosies de illusie van een spektakel oproepen.

De formule werkt en dus wordt ze gewoon herhaald

Veel verrassing biedt dat twee en een half uur durend gedoe niet, ook al is de origin story van Rocket verfrissend. Je ervaart dus weinig nieuws. Een grote geeuw later blijkt het zelfs allemaal erg weinig los te maken - al gunnen we The Dog Days Are Over-montage alleen al één ster - en kan zelfs die mid-credithumor je niets meer schelen. We zijn echt wel moe van die Marvels, moeten we vaststellen.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de