The Whale

In Hollywood kan zelfs de meest desastreuze acteur op een mirakel hopen. Net als o.a. Sandra Bullock, Halle Berry en Cuba Gooding Jr. is Brendan Fraser zo'n acteur van wie niemand het zien komen had dat hij ooit een Oscar zou winnen. De voormalige posterboy is maar zelden echt overtuigend en zijn films zijn vaak pover. In The Whale zorgt hij echter voor een oprechte vertolking. Maar wat van de film zelf te denken?

Darren Aronofsky heeft ons amper teleurgesteld. Ook al is zijn werk soms hoogdravend, er valt wel altijd iets te beleven. mother! was geen onverdeeld succes, maar is wel een zeer fascinerende film. Met het onevenwichtige The Whale slaat de regisseur achter meesterwerkjes als Requiem for a Dream en Black Swan de bal echter mis.

In dit relaas over een zwaarlijvige man die zijn sterfdatum ziet naderen en nog wat wil goedmaken, krijgen we een zeer kunstmatig geconstrueerde opeenvolging van ontmoetingen en dialogen te zien die bol staan van filosofisch gewauwel. Wat de obeze docent Charlie nog mee te delen heeft, of wat hem naar het hoofd geslingerd wordt door o.a. een hysterische dochter, is helaas nergens interessant of betekenisvol. Deze toneelverfilming vindt amper energie en weet de kijker niet te betrekken bij de personages.

Hong Chau - die in The Menu nog gretig de messen mocht slijpen en eveneens een oscarnominatie kreeg - staat Charlie warmhartig bij, maar haar personage blijft net als alle andere een tegenspeler. Sadie Sink, die ons in Stranger Things voor zich wist in te nemen, sukkelt met de complexe vertolking van de wel zeer onsympathieke dochter. Fraser zelf zorgt nog voor enige waarachtigheid. Zijn personage wordt letterlijk en figuurlijk gelaagd maar Aronofsky zoomt af en toe toch te gretig in op het haast monstrueuze lichaam. De fascinatie van de cineast voor het menselijk lichaam dat zijn grenzen opzoekt, leidt dit keer tot soms groteske taferelen. De drang naar verlossing van de bezwaarde ziel, wordt zo uitgebeeld op een veel te bombastische wijze, op het randje van het ergerlijke.

Een oprechte vertolking van Fraser in een verder helaas bombastisch drama

Nergens weet The Whale aan zijn theaterafkomst te ontkomen en de geweldige DOP Matthew Libatique lijkt letterlijk heel weinig kanten op te kunnen, waardoor de film al snel eentonig aanvoelt. De visuele kracht die veel van Aronofsky's werk aan allure laat winnen, ontbreekt hier. Daardoor is dit ironisch genoeg toch maar een mager filmpje.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de