About Endlessness

Genre: Komisch drama | Duur: 1u18 | 2019 | Release: 8 April 2020 | Land: Zweden | Regie: Roy Andersson | Cast:

De Zweed Roy Andersson viel met zijn twee meest recente films - You, the Living (2007) en A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence (2014) - zowel thematisch als visueel een beetje in herhaling na het grandioze Songs from the Second Floor (2000), maar niettemin was het moeilijk genoeg te krijgen van de heerlijk droogkomische en steeds verrukkelijk geënsceneerde beschouwingen op de mensheid in al zijn nietigheid. About Endlessness is opnieuw een aaneenschakeling van taferelen die in al hun alledaagsheid een zekere absurditeit dienen, maar helaas haalt deze productie nergens het niveau van Andersson's vorige werk. 

 

In About Endlessness maken we onder meer kennis met een man die zijn geloof verliest maar bij de dokter geen gehoor vindt, en een andere man die vaststelt dat een oud-klasgenoot hem negeert. Hun bizarre, tussen tristesse en luchtigheid schommelende besognes, vormen de rode draad doorheen een serie koele waarnemingen van de aanmodderende mens. Die komt ons als gewoonlijk in het Anderssonuniversum wat apathisch over, maar voor het eerst treffen we ook enkele diepdroevige, meer universele vignetten aan, zoals een eremoord en een mars doorheen de ijskoude toendra van Siberië. Zelfs Hitler maakt zijn opwachting. 

In de prent overheerst echter de bitterzoete reflectie op de hulpeloosheid van de mens in zijn pogingen nabijheid en betekenis te vinden. Andersson waagt zich gelukkig niet aan sketches die op een pointe afstevenen, maar weet met enkele scènes ook amper enige essentie te vatten. Sommige situaties - hoe meesterlijk statisch en minimalistisch ook weer in beeld gebracht - gaan zo aan de kijker voorbij zonder dat het wat losmaakt. Een vrouw die champagne drinkt en een man met autopech zijn bijvoorbeeld figuren die amper bijblijven. 

Dat de filmmaker het humorgehalte terugschroeft, willen we best aanvaarden, maar beperkt hij aldus niet drastisch de impact van zijn verhaal? Zijn vorig werk bevatte ook altijd minstens één werkelijk imponerend georkestreerd relaas, vaak in combinatie met muziek - het huwelijkspaar wiens huis aan het station wordt opgewacht in You the Living, of de koning die met zijn cavalerie een café binnenvalt in A Pigeon ... - maar wat dat betreft bleven we met About Endlessness op onze honger zitten.

Dit keer voelt de typische, tussen tristesse en absurditeit schommelende serie taferelen een onaf geheel.

Na een dik uur rolt de aftiteling al over het scherm en kun je je niet van de indruk ontdoen dat de regisseur- door o.a. een gebrek aan financiële middelen - het bestaande materiaal trachten te rekken heeft tot hij een acceptabele duur bereikte om het geheel een film te kunnen noemen. Intussen nadert hij de tachtig en hoewel deze film hem in Berlijn een Zilveren Beer opleverde, vragen we ons af of hij nog een volgend meesterwerkje in zich heeft. 

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien