Rosie & Moussa

Genre: Drama | Duur: 32 min. | 2018 | Release: 1 Januari 2018 | Land: België | Regie: Dorothée Van Den Berghe | Cast: Savannah Vandendriessche, Ruth Beeckmans, Imad Borji, Titus De Voogdt, Damiaan De Schrijver, Katelijne Damen, Bert Haelvoet, Mourade Zeguendi

Het is erg lang stil geweest rond Dorothée Van Den Berghe (Meisje, My Queen Karo). Na 9 jaar is er dan toch een derde langspeelfilm. Rosie & Moussa is een verfilming van de charmante kinderboekenreeks van theatermaker Michael De Cock en illustratrice Judith Van Istendael.

We bevinden ons in Molenbeek, in deze film een gezellige stadswijk waarin de jonge Rosie en haar moeder als nieuwkomers gedropt worden. Buurjongen Moussa is ook een klasgenoot van Rosie en neemt haar onder zijn vleugels, nu ze zich na het verdwijnen van haar vader in een labiele periode bevindt. De vriendschap tussen de twee jonge protagonisten vormt de kern van de plot, waarrond allerlei actuele thema’s worden uitgewerkt. Dat ze van verschillende afkomst zijn, is daar net geen van. 

In het omzetten van de karikaturale personages, grappige observaties en poëtisch getinte setting, vonden de makers van deze jeugdfilm niet helemaal een eigen stijl. Door bepaalde elementen wat te letterlijk te kopiëren, krijg je een bij momenten te weinig levendige adaptatie, waarin dialogen al te vlak en prozaïsch klinken. De volwassen acteurs kunnen daar enigszins mee om – al lijken ze niet allemaal in hetzelfde soort film te spelen – maar de kindacteurs worstelen ieder moment met waarachtigheid en spontaniteit. Savannah Vandendriessche mist alle naturel, terwijl Imad Borji door het scenario zodanig ingesnoerd lijkt te worden dat zelfs zijn rapteksten energie missen.

Door de beelden van speelse animatiefranjes te voorzien, krijgt de film enig karakter. De scène waarin de kinderen zich inbeelden een gat in het plafond te hakken, is illustratief maar onvoldoende om van visuele allure te spreken. Dit had gerust meer in de verf gezet mogen worden.

De dramatiek van de prent is eenvoudig gehouden, met het oog op een jong publiek. Nochtans zijn er voldoende jeugdfilms die aangetoond hebben dat als ze hun publiek serieus nemen, ze ook volwassen kunnen boeien. Rosie & Moussa mikt net iets te nadrukkelijk op de 10-jarigen, waardoor je de indruk krijgt dat de makers de lat net iets lager gelegd hebben en je als meekijkende ouder nu en dan een geeuw moet onderdrukken.