Het internationale festival van de fantastische film, sciencefiction, thriller en horror in Brussel is aan zijn 34e editie toe. Zoals altijd presenteert BIFFF ons een overvloed aan monsters, zombies en geesten. Van 29 maart tot 10 april hebben fans van over de hele wereld keuze uit maar liefst 105 langspelers, en dan rekenen we de kortfilms niet eens mee. Voor de vierde keer bevindt het hoofdkwartier zich in BOZAR (Paleis voor Schone Kunsten), lekker contrasterend met de 'haute-culture' die je er normaal kan vinden. Het festival telt dit jaar 10 wereldpremières, het hoogste aantal ooit.

Filmmakers gaan de genrefilm steeds meer als spiegel gebruiken voor de huidige maatschappij. Alsmaar vaker komen actuele thema’s aan bod die vervolgens in een - op het eerste zicht - onschadelijk fantasy-verhaal worden gegoten. Fictie is escapisme, maar niet zelden met wortels in de realiteit. Dat verklaart deels het succes van de fantastische film : in onzekere tijden hebben mensen nood aan films die ontspannen, maar hen ook laten reflecteren. Het BIFFF programmeert maatschappelijke vraagstukken zoals burn-out (The Lesson, Banjo, Uptake Fear…), maar raakt ook grotere kwesties aan zoals de destructieve invloed van de mens op onze planeet (The Wave, The Survivalist, Into The Forest…).

Zoals elk jaar staat natuurlijk onvervalste fantasy, animatie, thriller, horror, cult en zwarte humor uit alle hoeken van de wereld op het programma. Opvallend is opnieuw de grote hoeveelheid Aziatische films. Naast de gebruikelijke Japanse, Chinese en Zuid-Koreaanse films krijgen we met Bãhubali: The Beginning zelfs een Indische film voorgeschoteld. Net als vorig jaar krijgt Zuid-Korea opnieuw een mini-retrospectieve, dit maal rond regisseur Seung-wan Ryoo die ook zijn nieuwe film Veteran komt voorstellen.

Daarnaast organiseert het festival als gewoonlijk tal van randactiviteiten zoals de zombifff parade, het vampierenbal, de zombifff’lympics, een gamebeurs, een cosplaywedstrijd en drie kortfilmavonden.

Openingsfilms dit jaar zijn Pride And Prejudice And Zombies, gebaseerd op de roman van Seth Grahame-Smith waarin een horde zombies losgelaten wordt in de wereld van Jane Austen, en het langverwachte Men & Chicken van BIFFF veteraan Anders Thomas Jensen met onder andere Mads Mikkelsen.

Afsluiters zijn de mediasatire My Big Night van enfant terrible en festivallieveling Alex de la Iglesia, en het zenuwslopende The Invitation van Karyn Kusama (Girlfight, Jennifer’s Body) dat op zusterfestivals in Sitges, Neuchâtel en Straatsburg al meermaals in de prijzen viel.

Net als voor afgelopen edities geven we ook dit jaar graag een overzichtje van enkele niet te missen films:

De relatie tussen mens en natuur is problematisch, Brits regisseur Steve Oram, getrouwe van Ben Wheatley, maakt hierover zijn eerste langspeelfilm en kaart aan dat mensen ook maar gewoon dieren zijn. Aaaaaaaah ! lijkt een normaal Brits drama, alleen gedragen de mensen zich allemaal als apen. Planet Of The Apes in een volledig absurd jasje.

ABCs Of Superheroes 

Het overmatig gebruik van referenties naar B- en Z-films, wordt duidelijk door de organisatie toegejuicht. Ook wij kunnen dat best smaken. Twee dwazen die voor hun eerste langspeelfilm aan het werk gaan met het superheldenconcept kan alleen maar komische cinema opleveren. Haal die elastische onderbroek maar uit de kast.

Absolutely Anything 

BIFFF denkt ook aan de kinderen en programmeert een tiental films die het jonge publiek aanspreken. Absolutely Anything is er één uit dat rijtje. Terry Jones (Monty Python) cast sterke acteurs als Simon Pegg (Shaun Of The Dead, Hot Fuzz) en Kate Beckinsale. De recent overleden Robin Williams zorgt voor de stem van Dennis de hond.

Arti: The Adventure Begins 

Een avonturenfilm met handpoppen zie je niet elke dag. Er is blijkbaar nog maar één familie in Taiwan die dit soort poppen maakt en ermee kan spelen. Het vakmanschap is verbluffend en het detail van de decors spat van het scherm. Arti: The Adventure Begins bevat special effects, maar heel wat minder dan je zou denken.

Attack Of The Lederhosenzombies 

Dominik Hartl vond inspiratie voor deze film door het observeren van dronken toeristen op après-ski feestjes in de Alpen. Het resultaat is meer dan een uit de hand gelopen grap die duidelijk gebaseerd is op absurde zombievoorgangers Shaun Of The Dead en Braindead. Als je Heidi letterlijk de longen uit haar lijf wil zien jodelen, zit je hier goed.

Deathgasm

Deze explosieve mix van Heavy Metal en horrorkomedie doet meer dan eens denken aan genreklassiekers als Evil Dead en Braindead. Liefhebbers weten dus wat ze mogen verwachten.

Green Room

Drie jaar geleden wist Jeremy Saulnier ons te verrassen met zijn wraakthriller Blue Ruin. Met Green Room brengt hij ons een mokerslag van jewelste waarin een punkgroep belaagd wordt door een bende skinheads onder leiding van Patrick Stewart.

Hardcore Henry 

Een paar jaar geleden kreeg de videoclip van Illya Naishuller voor zijn band Biting Elbows veel aandacht op sociale media. Een adembenemende non-stop achtervolging in 'first-person' perspectief, die werd opgemerkt door Timur Bekmambetov, de Russische maestro van de actiefilm. Naishuller maakt samen met Bekmambetov onder hetzelfde concept een langspeelfilm. Een dolle rit vol zwarte humor, adrenaline en extreem geweld met de Zuid-Afrikaanse acteur Sharlto Copley (District 9, Chappie).

Men & Chicken

Anders Thomas Jensen is vooral gekend als scenarist maar kroop al enkele keren zelf achter de camera voor heerlijke zwarte komedies zoals The Green Butchers en Adam’s Apples (goed voor zowel de publieksprijs als de Gouden Raaf op het BIFFF 2006).  In Men & Chicken zien  we hoe twee broers ontdekken dat hun vader niet hun echte vader lijkt te zijn en ze nog 3 andere broers hebben.

My Big Night

In 2011 schotelde Álex de la Iglesia ons al een mediasatire voor met As Luck Would Have It. Dit smaakte duidelijk naar meer want met My Big Night werpt hij opnieuw een blik op het mediacircus.

No Blood No Tears 

Seung-Wan is een van de beste Zuid-Koreaanse regisseurs van het moment, en is dit jaar één van de eregasten op BIFFF. Zijn aanwezigheid gaat gepaard met een retrospectie van zijn carrière. BIFFF toont 3 van zijn films, waaronder No Blood No Tears. Een zenuwslopende, Tarantino-achtige actiefilm uit 2002 die je moet zien.

Seoul Station

Anime associëren we nog steeds met Japan, maar Zuid-Korea is aan een lichte opmars bezig met als meest prominente regisseur Sang-ho Yeon. In zijn derde film Seoul Station gaat een vader op zoek naar zijn dochter in een door zombies geïnfecteerde Seoul.

Deze post-Apocaliptische thriller is het langspeeldebuut van Stephen Fingleton en volgt een man die prima op zijn eentje kan overleven, totdat hij twee vrouwen over de vloer krijgt. The Survivalist belooft een boeiende mix tussen arthouse en grindhouse te worden.

Tag, The Virgin Psychics

Deze twee films van Tokyo Tribe-regisseur Shion Sono beloven alvast een stevige dosis seksueel getinte Japanse absurditeit voor te schotelen en lijken dus een prima duo te vormen.

Yoga Hosers

Yoga Hosers is het tweede deel in Kevin Smith's True North-trilogie waarin Guy Lapointe, gespeeld door Johnny Depp, het samen met de twee winkelbediendes uit Tusk opneemt tegen een oud kwaad dat de feestplannen van de twee meisjes dreigt te dwarsbomen.

Yakuza Apocalypse

Naast Shion Sono is ook die andere Japanse veelfilmer Takashi Miike van de partij op deze editie van het BIFFF. Met Yakuza Apocalypse brengt hij ons opnieuw een Yakuzafilm maar met een bovennatuurlijke twist: een van de bazen blijkt een vampier te zijn. Plezier gegarandeerd!

Voor een volledig overzicht van het programma en alle activiteiten, kan je terecht op www.bifff.net.

Jeroen Van Rossem en Jef Van Cleynenbreugel