Captain America: The Winter Soldier

Mogen we zeggen dat het best wat eentonig begint te worden, die opeenvolging van comicverfilmingen? De Iron Mans, Thors, Avengers en Hulks volgen elkaar in hoog tempo op, telkens met duizelingwekkende opbrengsten, maar ook een soort eenheidsworst in de cinema tot gevolg. Want hoezeer allemaal met veel liefde voor het bronmateriaal gemaakt, hoe interessant de casting, hoe geïnspireerd ook de cineast, het wordt een steeds grotere uitdaging om dit allemaal nog boeiend en vernieuwend te houden.

Met de broers Joe en Anthony Russo in de regiestoel, werd een risico genomen. De twee hebben vrijwel enkel sitcomervaring, maar sowieso is dit soort producties meestal in handen van een groot creatief team, waardoor de kans op een miskleun klein is. Captain America: The Winter Soldier, dat zich afspeelt na de gebeurtenissen in The Avengers, is een visueel overzichtelijk, vakkundig ingeblikte blockbuster die perfect doet wat er van verwacht wordt.

De uitwerking van de plot is dan weer even banaal als in al die andere superheldenfilms. Dit keer wordt een verraderlijke groepering binnen S.H.I.E.L.D. blootgelegd, die ijvert voor een nieuwe wereldorde. Steve Rogers, amper gewend aan de nieuwe tijd waarin hij terechtgekomen is, mag al snel zijn ultra-inzetbare schild opnieuw ter hand nemen om het met behulp van de dodelijk sexy Black Widow en zijn nieuwe maatje Falcon op te nemen tegen HYDRA. Waarom al die bevriende wrekers geen handje toesteken, blijft een raadsel.

Deze tweede film rond Captain America is prima kijkvoer natuurlijk, voor wie opnieuw niet meer verwacht dan flitsende actie en oppervlakkige karakteruitwerking. Tussen de vele achtervolgingen, schietpartijen en vechtscènes door - probeer maar eens het aantal auto's te tellen dat tot schroot herleid wordt - is er zoals gewoonlijk immers ook wat aandacht voor het personage achter de held. Hoewel de fans van het genre en de comickenners best tevreden zullen zijn over deze emotionele dimensie, bleven we dramatisch gezien toch wat op onze honger zitten. Captain America en de Black Widow zijn interessante figuren, maar hun conversaties zijn onpersoonlijk en nietszeggend. En laat ons eerlijk zijn, het consequent negeren van het feit dat ze allebei smoking hot zijn en zo enige erotische geladenheid te leggen in dit brave kijkvoer, is te betreuren.

Degelijk ingeblikt maar desondanks weinig opzienbarend

Jammer is ook dat de film zich op een vrij beperkte, kleurloze locatie afspeelt, waardoor enige variatie in de actie er niet in zit. De personages van Samuel L. Jackson, Anthony Mackie en Robert Redford zorgen gelukkig voor wat kleur, maar al bij al is dit best weinig memorabel popcornvertier.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de