The Immaculate Conception of Little Dizzle

In deze volstrekt onschuldige New Yorkse low-budget komedie staat Dory centraal, een jonge kerel die wat sturing in zijn leven zoekt en zich aandient als onderhoudsman bij de schoonmaakploeg van een groot bedrijf. Het groepje freaks leeft zich uit in hygiënische toiletten en het verslinden van koekjes. Ze zijn zich er echter niet van bewust dat ze eigenlijk als proefkonijnen dienen voor deze verslavende snacks, die het groeien van onbekende organismen in de darmen als neveneffect hebben.

Onder deze zelfs letterlijk van de pot gerukte plot met enkele goede grappen, de nodige toilethumor en enkele personages met een hoek af schuilt een film die het allemaal goed bedoelt maar eigenlijk niet goed weet wat te zijn of welke essentie te bieden. Enerzijds flakkert hier en daar een soort existentialisme op dat wil verhinderen dat de film in lolligheid blijft steken. Anderzijds zouden we ook geïnteresseerd moeten raken in de persoonlijke besognes van de personages, die maar schoonmaker zijn in afwachting van iets anders. Die diepgang wordt echter amper bereikt, Dat verhindert echter niet dat The Immaculate Conception of Little Dizzle best amusant is.

Niet alleen zorgt het leuke, goed gecaste acteursensemble voor een geëngageerde voorstelling, David Russo, die met deze film de overstap maakt van (bekroonde) kortfilm naar langspeelfilm, maakt de film ook visueel vaak interessant. De fotografie zet alleen maar in de verf hoe goedkoop deze film moet gemaakt zijn, maar enkele visuele effecten, fijne camerastandpunten en een zeer effectieve montage van beeld en muziek slaan wel aan. Als Russo met zijn volgend project wat meer ballen toont, zou hij misschien kunnen uitgroeien tot een Richard Linklater of John Cameron Mitchell van de volgende generatie.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de