Merry Christmas

De loopgraven van een door Duitsers bezet stuk Frankrijk aan het begin van de eerste wereldoorlog, vormen het decor waartegen dit emotionele oorlogsdrama zich afspeelt. Een regiment Schotten strijdt er samen met een Franse legereenheid tegen de Duitsers. Wanneer Kerstavond aanbreekt, is de sfeer rustig. De Duitsers hebben kerstbomen gekregen, de Fransen genieten van een glas champagne, de Schotten blazen uiteraard op hun doedelzakken. De Duitse operaster Sprink krijgt bezoek van zijn echtgenote, eveneens een beroemde operazangeres. Haar talent moet de mannen een aangename avond bezorgen. Wanneer de tegenstanders merken dat ook aan de andere kant ingetogenheid heerst, maakt men er een officieus staakt-het-vuren van. Op het niemandsland tussen de twee loopgraven ontmoeten alle partijen elkaar voor een harmonieus kerstfeest.

Deze klassieke film vertelt vele verhalen. De Schotse pastoor, de Franse kapitein die zijn pasgeboren kind nog nooit gezien heeft, de kapper met een koffieritueel, de langzaam ontdooiende Duitse aanvoerder, de operazanger en zijn vrouw, maar ook de Schot wiens broer de dag voor Kerst omkwam en die weigert mee te doen aan de verzoening. Het zijn allemaal kleine spelers in een groot verhaal dat op waargebeurde feiten gebaseerd is. De internationale cast brengt het er schitterend vanaf. Het charisma van Diane Krüger wordt volkomen benut en komt veel meer tot zijn recht dan in een Amerikaanse prulfilm als National Treasure. Bij de mannen zien we Daniel Brühl (The Edukators), Guillaume Canet (The Beach) en Benno Fürmann graag bezig. Enkel Gary Lewis brengt zijn tekst iets te vaak met gezwollen stem, waarmee hij zijn rol als vader uit Billy Eliott herhaalt.

Nu geeft de film hem ook volop de kans pathetisch uit de hoek te komen. Dit behoorlijk ontroerende relaas - kerstliedjes, verbroedering en romantiek onder sterrenhemel incluis - weet perfect de gevoelige snaar te bespelen. Toch doet regisseur Christian Carion de realiteit geen geweld aan. Tenslotte is dit krachtige verhaal wel écht gebeurd en dat de zinloosheid van oorlog voeren alleen maar meer in de verf gezet wordt wanneer je een gezicht kan plakken op de anonieme vijand, is sowieso de keiharde essentie. De gebeurtenis werd door de oversten trouwens als een 'schande' beschouwd en de betrokkenen werden 'gestraft', wat het harmonieuze relaas een bittere nasmaak gaf.

Ietwat melig maar gevoelig oorlogsdrama.

Dit oerdegelijk drama mist wat subtiliteit en nuance - wanneer de operazanger met een kerstbom in de hand als eerste het niemandsland betreedt, wordt het al te melig - maar vertelt uiteindelijk wel een mooi verhaal.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de