Wir

Wir is de eerste langspeelfilm van de Duitser Martin Gypkens, en handelt over de dromen en ambities van mid-twintigers in het hedendaagse Berlijn. We volgen een bont gezelschap van een tiental jongeren, waarvan de meesten twijfelen tussen (verder) studeren en werken, of een tussenoplossing zoeken in interimjobs zoals werk in een callcenter.

Florian mag dan wel een beetje de centrale figuur van de film zijn ? zijn romance met Petronella, sinds jaar en dag het lief van een ander, vormt zowat de enige narratieve lijn -, de film is zeer fragmentarisch en besteed veel tijd aan de fijne karaktertekening van de andere personages. En dit is de sterkste kant van deze Wir.

Allen lijken ze in hetzelfde schuitje te zitten, proberen ze angstvallig keuzes die verantwoordelijkheid vragen uit de weg te gaan, leven ze het liefst van dag tot dag en van feestje tot feestje. De figuren worden echter zo fijn getekend, dat ze allen individuen worden met eigen ambities en beperkingen. Zo ontmoeten we Pitt, de eeuwig gladde jongen die ervan droomt fotomodel te worden en zichzelf al sterallures aanmeet, Carsten, de bisexueel die geen beslissingen kan nemen, Judith, die hopeloos verliefd is op deze laatste en er bijna aan tenonder gaat, een hippiemeisje waarbij de patchouligeur van het scherm afstraalt, de globetrotter die Europa de rug toe wil keren maar na een maand India terugkomt met de boodschap dat het er misschien wel fijn was, maar het verschil met het Westen te groot was, de eeuwig twijfelende studente die dagen tevoren al loopt te briesen als de dinsdag eraankomt, omdat ze dan haar ?Schwere Uni-Tag? heeft (les van 10 tot 15 !!!), eerst sociologie studeert, maar dan overschakelt naar psychologie omdat ze niet ?aanvoelt? wat sociologie is, een tussenstop maakt bij theaterwetenschap en uiteindelijk besluit het bij glasblazen te houden, en dan is er ook nog de filmstudent die zijn eerste kortfilm niet durft maken en dan maar zijn droom aan de kant schuift om tester van computerspelletjes te worden.

Naar het einde van de film is er één gebeurtenis die echter wel zware consequenties heeft voor een aantal personen, en dat brengt Florian ertoe een hond te kopen ? de hele film door liep hij al te dromen van een hond -, wat verantwoordelijkheid en engagement vraagt.

Het gebrek aan plot ? we springen van de ene scène naar de andere zonder dat er enige lijn inzit ? laat zich uiteindelijk wel voelen. Het is een filmpje dat een eerlijk (en herkenbaar !) portret tracht te bieden van besluiteloze twintigers, maar ook zelf wat verdrinkt in die gratuïteit.

Pascal Vandelanoitte Helemaal (niet) akkoord? Lees de