Voyagers

In deze science-fictionprent leidt Colin Farrell een ruimtemissie naar een planeet waar de mensheid een nieuwe beschaving zal starten. Onder zijn gezag: een groep tieners, wiens kleinkinderen de eerste bewoners zullen zijn van de kolonie. Maar wat als deze jongeren, die nooit hun puberteit beleefd hebben, hun menselijke aard ontdekken tijdens de dreiging van een buitenaardse manifestatie?

Voyagers verplaatst het Lord of the Flies-gegeven naar een ruimtesetting, waarbij het scenario op nogal doorzichtige manier de tegenstelling uitspeelt tussen orde en anarchie. Manipulatie blijkt wel heel makkelijk wanneer de potentiële volgelingen nooit een echte moraal ontwikkeld hebben. Een grootse reflectie op macht, geloof en democratie wordt dit niet.

Schipperend tussen sociale parabel en science-fictionthriller, weet Voyagers aan de oppervlakte wel wat te bieden. Maar de terughoudendheid van de makers om de jonge protagonisten volop loos te laten gaan in lust en drift - waar de plot eigenlijk op gebouwd is - verhindert dat de film een eigen identiteit krijgt. Geweld wordt als vanouds als aanvaardbaarder gezien dan seks.

Het interessante gegeven leidt tot een weinig complexe en wat kleurloze film

De jonge cast weet te overtuigen - Depp en Sheridan staan aan het begin van een beloftevolle carrière - maar de personages zijn weinig complex. Uiteindelijk mist de uitwerking diepgang en lef waardoor dit een te vrijblijvende en wat kleurloze prent blijkt.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de