Unbreakable

Beslist één van dé films waar dit jaar reikhalzend naar werd uigekeken, deze nieuwe thriller van de regisseur van 'The Sixth Sense'. M. Night Shyamalans spookthriller, over een jongetje (Haley Joe Osment) dat bezoek krijgt uit het Rijk der Doden (Bruce Willis), was dan ook een onverwachts megasucces, een film die in de lijst der populairste films aller tijden redelijk hoge toppen scheert. Niet slecht voor een debuut.

Toch enkele bemerkingen, want hoewel zeer verdienstelijk is temidden van de duizelingwekkende cijfers enige nuchterheid niet misplaatst. De film steunde naar onze mening een beetje te veel op Shyamalans sterke script, dat aan het einde een ongelooflijke twist bevatte die de complete film in een nieuw daglicht plaatste waardoor je hem terstond opnieuw wilde bekijken. Jammer genoeg viel er daarbuiten lang niet evenveel pret te beleven.

Zowel acteurs, regie, muziek als fotografie verraadden dat we met een gestroomlijnde Hollywoodthriller te maken hadden. Ondanks de bovennatuurlijke toestanden kwam de film nooit echt dreigend uit de hoek. De dodelijke combinatie onvervalste thriller/tearjerker ('Ghost') kwam soms gevaarlijk om het hoekje gluren. Bovendien was de ontknoping allerminst origineel, want wie ooit het fantastische 'Carnival of Souls' zag, wist al wat het hoofdpersonage boven het hoofd hing.

Maar soit, de films deed de kassa's rinkelen en ook de kritiek was over het algemeen vrij positief, zodat de verwachtingen voor Shyamalans volgende hooggespannen waren. Aan hem om te bewijzen dat 'The Sixth Sense' geen toevalstreffer was die, gebruik makend van slechts één knappe vondst, het publiek op zijn hand had gekregen.

Door superster Bruce Willis opnieuw te casten voor de hoofdrol speelt hij het spel alvast veilig. Andere overeenkomsten met 'The Sixth Sense' zijn evenmin uit de lucht gegrepen. Willis komt opnieuw voor een situatie te staan die zijn verstandelijke vermogens te boven gaat.

Als enige overlevende van een treinongeluk (meer dan 100 doden, en hij heeft geen schram!) raakt hij er stilaan van overtuigt dat er iets niet in de haak is met hem. Samuel L. Jackson is de aan een zeldzame ziekte lijdende rolstoelpatiënt die hem tot zijn vreemde gedachten aanzet.
Wanneer was Willis voor het laatst ziek? Hij kan het zich niet herinneren. De afwikkeling van het verhaal laat zich in enkele woorden samenvatten: stripverhalen, redder in nood en de eeuwige strijd tussen Goed en Kwaad...

De troef van 'The Sixth Sense' is het breekpunt van 'Unbreakable': het scenario. Dat verbleekt bij dat van Shyamalans vorige film. Voor de rest zijn ze kwalitatief evenwaardig, wat dus betekent dat er ook hier weinig te rapen valt. Shyamalan verleent zijn acteurs alle ruimte en neemt zijn tijd om sfeer te scheppen, dat wel, maar ergens wekt de film een enorm déja vu gevoel op. We zagen het waarschijnlijk al eerder en beter.

Met als gevolg een aanvankelijk intrigerende thriller waarvan vooral het eerste kwartier (de treinrit en de reactie van Willis' omgeving op zijn mirakuleus overleven) zal bijblijven. De gezonde inspiratie schiet echter hoe langer hoe meer tekort, waardoor Shyamalan zijn toevlucht neemt tot ongeloofwaardige wendingen en de aandacht al snel verslapt.
En ook het venijn zit hem deze keer duidelijk niet in de staart, het matige slot is een wel erg geforceerde poging om de verrassing van 'The Sixth Sense' naar de kroon te steken.

Christoph Foqué Helemaal (niet) akkoord? Lees de