The Toolbox Murders

Tobe Hooper (The Texas Chainsaw Massacre, Poltergeist) waagt zich nogmaals aan een comeback met The Toolbox Murders. Daarin draait alles om een Art Deco-gebouw dat in de jaren veertig gebouwd werd, in opdracht van een gevallen Hollywood-acteur met satanische interesses. Van originaliteit is weinig sprake: niet alleen herkennen we hierin onmiddellijk het behekste Art Deco-gebouw uit Dario Argento?s Inferno (het vervolg op Suspiria) en Lucio Fulci?s vervloekte hotel uit The Beyond. The Toolbox Murders zelf blijkt ook de titel te zijn van een totaal verwaarloosbare horrorfilm uit 1978, waarop Hooper bij wijze van ?hommage? zijn film losjes baseerde. Ook het idee van de ?toolbox? leidt vanzelfsprekend tot weinig geïnspireerde moordpartijen met kettingzagen, hamers, nagelgeweren, drilboren en ander getuig.

De hoofdrol wordt vertolkt door Angela Bettis, die vorig jaar nog bekroond werd met een Zilveren Raaf voor haar vertolking in May en die hier compleet verloren loopt in haar rol van overjaarse scream queen. Samen met haar man, een hardwerkende jonge dokter die nooit thuis is, heeft haar personage Nell zopas intrek genomen in het appartementsgebouw. Terwijl manlief druk bezig is een carrière uit te bouwen kruipt arme Nell thuis de muren op, geplaagd door ondefinieerbare geluiden en verdachte verdwijningen van bewoners. Natuurlijk wil niemand het arme schaap geloven en vervalt ze langzaam in een toestand van algemene hysterie, tot ze een tip krijgt van een oude wijze bewoner (!) die haar op het spoor brengt van de vele verborgen kamers die het gebouw rijk is.

Droeg deze film nog enig potentieel in zich, dan was het wel de mogelijkheid een verhaal te spinnen rond eventuele verderfelijke satanische uitspattingen in en rond het Hollywoodmilieu. Maar nee, het uiteindelijke monster en zijn redenen om te doden blijken veel minder spectaculair te zijn, om niet te zeggen compleet banaal. Takes one to know one en het feit dat Hooper vol lof is over de verwaarloosbare remake van zijn eigenste Texas Chainsaw Massacre bewijst dat de drang naar vernieuwing zich niet al te sterk laat voelen bij deze man. Maar om een zoveelste belegen seventies-horror hommage stond echt wel niemand te springen.

Ils Huygens Helemaal (niet) akkoord? Lees de