Sully

Kapitein Chesley Sullenberger had in 2009 amper een noodlanding met goede afloop op de Hudson in New York achter de rug, of men riep al om een verfilming van de net voorkomen ramp. Dat het dan Clint Eastwood is die dit nogal eenvoudige relaas vorm geeft, is wat verwonderlijk, gezien de feiten uiteindelijk weinig relevant zijn en er al bij al niet bijzonder veel te vertellen valt.

Meer valt er over de plot dan ook niet te zeggen dan dat het een reconstructie is van de geïmproviseerde landing die vlucht 1549 moest maken te midden van wolkenkrabbers en het daaropvolgende onderzoek en bijhorende mediaverslaggeving. Dat levert enerzijds een onderhoudende bijna-rampenfilm op en anderzijds een interessante weergave van wat daarop volgde. Beide verhaallijnen worden door Eastwood vakkundig verweven, waarbij hij de spanning mooi opbouwt door de noodlanding pas halverwege de prent te tonen. Dat er ook op eerdere momenten uit het leven van Sully wordt teruggekeken, is dan weer zinloos en lijkt enkel de film nodeloos te verlengen. Ook het focussen op enkele indivduele passagiers, komt willekeurig over en voegt niets toe aan de plot.

Interessante en onderhoudende, maar ook wat nietszeggende reconstructie

Doorheen de feiten wordt een degelijk, geloofwaardig beeld geschetst van de held in kwestie. Tom Hanks - in zijn derde film al van dit jaar - doet dat zeker niet onaardig, al lijkt deze rol hem geen enkele uitdaging te bieden, behalve het voor de zoveelste keer vertolken van een bestaand personage. Sully is misschien een iets te nietszeggende figuur, waar misschien niet per se een film aan diende opgedragen te worden. Ondanks het gebrek aan urgentie en artistieke uitdaging, maakt Eastwood er wel een behoorlijke film van.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de