Steve Jobs

Genre: Drama | Duur: 2u02 | 2015 | Release: 3 Februari 2016 | Land: VS | Regie: Danny Boyle | Cast: Michael Fassbender, Kate Winslet, Seth Rogen, Jeff Daniels, Michael Stuhlbarg, Katherine Waterston, Sarah Snook, John Ortiz

De complexiteit van een figuur als Steve Jobs, die na zijn dood haast een cultstatus kreeg, vat je niet in een klassieke biografie – dat weet Ashton Kutcher intussen zelfs. Deze nieuwe kijk op drie belangrijke momenten in het leven van Apple- oprichter Steve Jobs gaan dus een lineaire vertelling, een klassieke inbeeldbrenging en een traditionele afbeelding van de protagonist uit de weg om een amusante maar fragmentarische kijk te bieden op de man achter onze iPhone, iPad en iMac.

Van een script van Aaron Sorkin (The Social Network, de tv-series The West Wing en The Newsroom) verwacht je vooral vinnige dialogen. In drie hoofdstukken (die zich achtereenvolgens afspelen in 1984, 1988 en 1998, met nog enkele flashbacks tussendoor) volgen we Jobs in de minuten voor één van de presentaties van een nieuw product. De geslepen dialogen tussen hem en zijn medewerkers vliegen ons om de oren, de energie ervan nog versterkt door de als altijd dynamische en aantrekkelijke visuele stijl van Danny Boyle. Elke scène staat strak van de spanning, vaak ondersteund door een zenuwachtige soundtrack die ons lijkt te wijzen op het haast historische belang van wat zich hier afspeelt.

Nochtans zijn de drie gebeurtenissen lang niet de meest sprekende in het leven van Jobs. De film zoekt er dan ook niet naar een waarheidsgetrouwe, laat staan volledige, weergave te zijn van het leven van het genie. Eerder dan dat het sleutelmomenten betreft in het Applebestaan of de digitale wereld in het algemeen, zijn het drie schijnbaar wat willekeurige momenten in het leven van de visionair.

Dat is jammer voor wie voor volledigheid ging of vooral Jobs als uitvinder wilde leren kennen. Steve Jobs wil vooral de complexiteit van de man zelf vatten: zijn passie en perfectionisme, maar ook zijn kilte. Michael Fassbender creëert een haast goddelijk personage, dat hij heel consequent en boeiend neerzet, maar het is geen realistisch figuur. Ook Steve Jobs zelf lijkt in deze prent wel een uitvinding van Steve Jobs.

De scenariostructuur heeft ook tot gevolg dat je veel cruciale zaken lijkt te missen. Bij momenten lijkt deze film zelfs een compilatie van de drie beste afleveringen uit een excellente tv-reeks, waarbij je het raden hebt naar wat er tussenin gebeurde. Omdat we vooral uitmuntend drama zien, waarvan het elke minuut smullen is, denk je met wat spijt en gemis aan de onbestaande rest van het verhaal.

Maar Steve Jobs slaagt wel in zijn opzet, zij het dat het beeld dat we hebben van Jobs toch grotendeels als fictie overkomt. Niet alles in dit relaas is gebeurd zoals het wordt voorgesteld, maar toch is dit niet zomaar een aaneenschakeling van grove vrijheden die de makers zich veroorloofd hebben. Het is eerder een creatief benaderde interpretatie van een historisch figuur, waarheidsgetrouw maar vooral speels en uitdagend.

De aaneenrijging van intense gesprekken wordt door Danny Boyle gevat in sprekende, energieke en virtuoos gemonteerde beelden. Hij filmt de aanvang in 16mm, schakelt vervolgens over op 35mm en sluit digitaal af om zo een parallel te creëren met de revolutie van Apple. Toch is Steve Jobs in veel mindere mate een visueel opdringerige prent dan andere films uit Boyle’s oeuvre. Hij laat zijn protagonist met alle aandacht lopen maar creëert intussen ietwat bescheiden een passend, overdacht cinematografisch kader dat meer is dan het resultaat van vakwerk. .