Safety Last
Genre: Slapstick
| Duur: 1u13 | Release: 1 Januari 1923 | Land: VS | Regie: Fred Newmeyer, Sam Taylor | Cast: Harold Lloyd
Safety Last is misschien wel de bekendste film van Harold Lloyd, samen met Charlie Chaplin en Buster Keaton de meest bekende filmkomiek uit het tijdperk van de stille film. Zijn films waren echte kassuccessen en Lloyd was dan ook de meest betaalde acteur van zijn tijd. In Safety Last laat hij zich in volleerde slapstickstijl van zijn beste kant zien, wat een dolkomische prent oplevert.
Lloyd speelt in Safety Last een stuntelige jongeman met een grote zwarte bril en strohoed (ook wel ?The Glasses Character? genoemd). Hij vertrekt vanuit het platteland naar de stad om geld te verdienen om te kunnen trouwen. Als eenvoudige winkelbediende blijft het grote geld echter uit, maar als het warenhuis een premie van 1000 dollar uitlooft aan iemand die een goede publiciteitsstunt bedenkt, ziet hij zijn kans schoon. Hij overhaalt zijn vriend om het hoge gebouw van het warenhuis te beklimmen, maar door de omstandigheden moet hij dit uiteindelijk zelf doen.
Het verhaal is niet echt van groot belang en dient als achtergrond om de ene na de andere grap op het publiek lost te laten. Scènes worden lang uitgesponnen om plaats te geven aan situatiehumor, misverstanden, verwisseling van personen of objecten, klunzigheid, stunts en smoelentrekkerij.
Vooral de beklimming van het gebouw, waarbij Lloyd geconfronteerd wordt met alle (on)denkbare obstakels, is een aaneenschakeling van hoogtepunten. De grappen en lachsalvo' s volgen elkaar in hoog tempo op en de film werkt mooi naar de climax toe. De bekendste scène van de film is ongetwijfeld deze waarin Lloyd hoog boven de straat hangt te bengelen aan wijzers van klok, een van de meest herkenbare beelden uit de filmgeschiedenis - ondermeer geparodieerd in Back to the Future.
Als je in het achterhoofd houdt dat deze film in 1923 werd gemaakt, toen het filmmedium de kinderschoenen amper was ontgroeid, kan je niet anders dan onder de indruk zijn van dit spektakel ? zeker als je weet dat Lloyd zijn stunts zelf uitvoerde. Leve de nostalgie, leve de humor!