Rimini

Genre: Drama | Duur: 1u54 | 2022 | Release: 23 November 2022 | Land: Oostenrijk | Regie: Ulrich Seidl | Cast: Michael Thomas, Tessa Göttlicher, Inge Maux, Hans-Michael Rehberg

Tien jaar na zijn fascinerende drieluik Paradise: Liebe, Paradise: Glaube en Paradise: Hoffnung serveert de Oostenrijker Ulrich Seidl ons nog eens een fictiewerk. Rimini is een even amusant als terneerdrukkend portret van een charmezanger met een switchende moraal.

In zijn kenmerkende registrerende stijl laat Seidl ons kennis maken met Richie Bravo, een derderangs artiest die zijn smartlappen met de grootst mogelijke overtuiging brengt. Het levert hem een tiental bejaarde fans op, dames van twijfelachtige smaak en een groot verlangen naar affectie. Richie verdient graag wat bij door hen seksueel ter wille te zijn. De verschijning van een jonge blonde vrouw verstoort zijn roes. Ze heeft met hem een eitje te pellen.

Seidl ontsiert elk aspect van zijn film. Het Italiaanse kuststadje Rimini blijkt in het najaar een grauw en van alle vakantiefun ontdaan decor waarin de protagonist gevangen lijkt, omgeven door opgetutte vrouwen in verzet tegen verval. Richie zelf is een has been die zijn charme tracht te onderhouden. Hij woont in een potsierlijke villa, dost zich niet bepaald smaakvol uit, laat zich fysiek helemaal gaan. Dat zijn financiële nood hem ook op moreel vlak laat afglijden, lijkt hij eigenlijk niet zo'n probleem te vinden.

Hoewel dit gegeven ook voor enkele zwartkomisch momenten zorgt, overheerst de tristesse in dit portret. Seidl vindt in zijn zeer sterk georkestreerde beelden en geniaal gevatte settings enerzijds steeds de naturel - geholpen door een cast die gewoon zichzelf lijkt te spelen - maar weigert resoluut optimistisch te zijn, zoals we al weten uit de rest van zijn oeuvre. Richie is een sneu figuur maar ook een product van een samenleving. We leren zijn dementerende vader kennen maar zien ook de actuele realiteit die gerepresenteerd wordt door een toenemend aantal vluchtelingen in het vakantieparadijs.

Als Seidl in Richie dus een metafoor ziet voor zijn eigen land, of zelfs voor Europa - een diva die zich in het verderf heeft gestort en nu de rekening gepresenteerd krijgt - maakt dat van Rimini een interessante en veelzeggende film. Wie het niet zo ver wil zoeken, krijgt evengoed een beklijvende en heerlijk deprimerende beschouwing, overheerst door de vraag of het leven ons leidt of wij het leven.

Rimini zal hand in hand gaan met het nog te verschijnen Sparta, waarin de broer van Richie centraal staat.