Reconstruction

Genre: Scandinavisch Lynchiaans | Duur: 1u31 | 2003 | Release: 14 April 2004 | Land: Denemarken | Regie: Christopher Boe | Cast: Krister Henriksson, Maria Bonnevie, Nikolaj Lie Kaas

Reconstruction is een ijle, haast surrealistische film die als debuut van de jonge Deen Christoffer Boe een bijzonder krachtige indruk maakt. Bent u klaar voor een bevreemdende ervaring die als filmisch equivalent van verliefdheid mag gelden?

 

Alex is een jonge fotograaf, wiens relatie met de mooie Simone een beetje begint te vervelen. Wanneer hij de glamoureuze Aimee ontmoet, verandert zijn leven. Letterlijk, want de ochtend nadat hij met haar het bed deelde, blijkt Alex' flat verdwenen te zijn, en weten Simone, zijn vrienden en zijn familie niet meer wie hij is. Alex' enige houvast is Aimee, die met hem een nieuw leven wil beginnen. Alleen... ze is getrouwd, met de succesvolle schrijver August, die momenteel aan een boek werkt over een romance tussen twee mensen, toevallig Alex en Aimee genaamd.

Dit bijzonder intrigerend en verwarrende experiment komt wat aarzelend uit de startblokken, maar weet je door zijn fascinerende verhaal, elegante, poëtische beeldvoering en etherische sfeer al snel voor zich te winnen. Denk aan Mulholland Dr., maar dan minder freaky. Boe is Lynch niet - nog niet - maar wat een potentieel heeft deze labyrintische reconstructie van het liefdesproces! Met een fabelachtig Kopenhagen (als dat geen promotie is) als achtergrond, ontvouwt Reconstruction zich als een modern sprookje, een grillig verteld, euforisch, ongemakkelijk relaas van een willekeurige romance op de sierlijke tonen van het Adagio van Barber.

Reconstruction ontvouwt zich als een modern sprookje, een grillig verteld, euforisch, ongemakkelijk relaas van een willekeurige romance op de sierlijke tonen van het Adagio van Barber.

De inventieve visuele stijl charmeert beslist, al is er wel een overdaad die typisch is voor debuterende cineasten. Bovendien biedt Boe ons ook heel wat om over na te denken, al kunnen we niet garanderen dat u er wijs uit raakt. Worden we niet altijd op dezelfde persoon verliefd, ook als de omstandigheden anders zijn?

Wanneer Alex een tweede keer kennismaakt met Simone, blijkt het immers opnieuw te klikken, en komt de plaatjesschieter in een innerlijke tweestrijd terecht. Om zijn dilemma vorm te geven, worden Simone en Aimee door dezelfde actrice gespeeld. Wordt Alex onderworpen aan een voortdurende reconstructie van zijn leven, omdat een nieuwe liefde alles wat je hebt in twijfel trekt? En August? Is hij slechts commentator bij de gebeurtenissen, of is hij een goddelijk wezen dat alles naar zijn hand zet? Is Alex zijn alter-ego? Zo kunnen we blijven doorgaan, maar dat heeft geen zin! Ga kijken, stel zelf de vragen en voel u helemaal niet verplicht deze nadien ook te beantwoorden.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien