Nord

Genre: Road movie | Duur: 1u18 | Release: 14 Juli 2010 | Land: Noorwegen | Regie: Rune Denstad Langlo | Cast: Anders Basmoo Christiansen, Kyrre Hellum

De Noorse cinema gunt ons zelden echt iets om naar uit te kijken. Een keer per lustrum - niet te nauw genomen - krijgen we dan wel een klepper. Dit keer mag Nord met de eer gaan lopen. Geschreven door Noors sterauteur Erlend Loe (lees van hem zeker Naïef. Super.), vertelt Nord het verhaal van Jomar, een skiër op de retour. Hij heeft zich teruggetrokken in een skioord in de Noorse bergen en vult zijn dagen met drinken, tv kijken en kwaad zijn op de wereld. Op een bepaalde dag wordt zijn Weltschmerz geconfronteerd met een vreselijk nieuwtje: hij is vader. Dit leidt ertoe dat Jomar - instinctmatig de natuur doorkruisend - zijn zoon gaat opzoeken aan de andere kant van het land. De combinatie van het typische Loe-personage - een eenzame man die een probleem heeft met de wereld en daar op zijn eigen wereldvreemde manier een uiting voor zoekt - met de oerkracht van de winter levert vuurwerk op. Dit zie je aan de ronduit schitterende landsschapsfotografie (denk Brokeback Mountain, maar dan 1000 keer mooier) en aan de ronduit absurde personages. Die bijrollen zouden in de handen van bijvoorbeeld Almódovar al snel karikaturen worden, uit de pen van Loe zijn ze levensecht, tragisch en geloofwaardig. Want nergens anders dan in een verlaten huis in een fjord zou je het kunnen bedenken om je zat te drinken middels een tampon. Maar het is niet enkel de absurdistische humor van deze nevenpersonages, of het stereotypische personage van de bestsellerauteur, het is vooral de oerkracht van de natuur die Jomar drijft én die je over de streep trekt. Uiteraard is het leuk om een Saami in een gat in een ijsmeer zien te sukkelen terwijl ie vastgeketend is aan een scooter, maar die scènes zijn er vooral om te onderstrepen in welke mate de natuur ons domineert. Jomar onderneemt zijn helletocht door Noorwegen om het contact met het echte leven terug te vatten. En om rekenschap af te leggen van zijn vaderschap, een intrinsiek natuurlijk gegeven. Ode aan de natuur, ode aan instincten en Loe kan een zoveelste onovertrefbaar personage aan zijn cv toevoegen. Ronduit geweldig!

Beau Janssens Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hij komt na een extreem harde tocht aan bij zijn zoontje. Die is buiten in de sneeuw aan het spelen voor een typisch Scandinavisch houten huisje.