Nicholas Nickleby

Genre: Historisch-Humor-Drama | Duur: 2u12 | Release: 1 November 2003 | Land: | Regie: Douglas McGrath | Cast: Charlie Hunnam, Christopher Plummer, Jim Broadbent, Juliet Stevenson, Jamie Bell, Alan Cumming, Timothy Spall, Dame Edna

Van bij het begin weet je dat je met een bravige boel vandoen hebt, als een voice-over in vintage Engels begint te vertellen dat "There once lived, in a sequestered part of the county of Devonshire...". Het zijn de woorden van Charles Dickens, die het over ene Nicholas Nickleby heeft. Diens vader sterft, en NN trekt met zus en moeder naar Londen om er hulp te zoeken bij zijn hardvochtige oom (Plummer). Die stuurt hem als leraar naar een weeshuis. Nicholas beschermt er het kreupele huishulpje Smike (Bell) tegen de hardvochtige uitbaters. Later trekken Nicholas en Smike samen op pad. Lees er uw klassiekers nog eens op na -Great Expectations, David Copperfield, A Christmas Carol- en u weet wat u te wachten staat.



K.U.T wil niet al te veel 'mossel noch vis'-meningen propageren, maar als het moet dan moet het. Enerzijds moet dit zowat de meest gezinsvriendelijke Dickens-verfilming zijn die ooit is gemaakt. Het wordt bij momenten wat traag-pathetisch allemaal, expliciet is het adjectief dat bij deze adaptatie past. Anderzijds wordt het al te karikaturale vermeden. Dat komt door de pleiade aan goeie acteurs, die meer nog dan bij de protagonisten -Hunnam zat in de Britse 'Queer as folk', Plummer is efficiënt as ever, Jamie 'Billy Elliot' Bell hééft gewoon dat je ne sais quoi- - bij de bijrollen moeten worden gezocht. De éénogige Broadbent (Moulin Rouge, Gangs of New York) en de dominantie uitwalmende Stevenson bijvoorbeeld zijn als kostschooluitbaters absoluut fascinerend. Er is een hilarische tweeling waar Timothy Spall (All or nothing, Intimacy) de helft van uitmaakt. En in een korte, er ietwat met de haren bijgesleurde theatersequens mag Nickleby de rol van Romeo vertolken. Daar zwaait niet clown Alan Cumming (X-Men2,The Anniversary Party) maar wel het hilarische koppel Crummles -Nathan Lane en Dame Edna- de plak. De paar lachjes van die laatste alleen al zijn genoeg om ondergetekende een cinematicket aan zijn lezers te doen aanraden. Call me old-fashioned.

Jan Sulmont Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Smike sterft en blijkt de verstoten zoon van oom Nickleby, dus de neef van Nicholas te zijn geweest. We eindigen met twéé huwelijken. And they all lived happily ever after.