Monsters, Inc.

Genre: Animatiefilm | Duur: 1u32 | 2001 | Release: 20 Maart 2002 | Land: VS | Regie: Pete Docter, David Silverman, Lee Unkrich | Cast: John Goodman, Billy Crystal, Mary Gibbs, Steve Buscemi, James Coburn, Jennifer Tilly

Computergeanimeerde films zijn helemaal in, want waar Disney bij de eerste Toy Story nog een risico diende te nemen, lijken animatiefilms na het opbrengstkannon Shrek (60 miljoen $ investering, met een return van enkele miljarden binnen de eerste maanden) een zekere winst op te leveren. Monsters, Inc. speelt duidelijk op deze trend in en met een budget van $115 miljoen hebben ze er bij Disney duidelijk vertrouwen in. Terecht overigens want de film bracht alleen al in het openingsweekend $62 miljoen op.

Deze film is nogal fel gericht op onze medeburgers die nog niet met de autootjes mogen spelen wegens inslilkgevaar, maar gelukkig wel op zo'n lief pluizig monstertje mogen sabbelen. Monsters, Inc. is een bedrijf in Monster City dat energie levert aan de monstergezinnetjes. Enkel doen ze dit op een wel heel onsympathieke manier: namelijk door het laten schrikken van jonge kinderen. Het gegil vangen ze op en kan dan rechtstreeks gebruikt worden als electriciteit.
Milieuvriendelijk is het dus wel. Enig probleem: monsters zijn als de dood dat ze worden aangeraakt door kinderen, iedereen weet immers dat je dan dood valt.

We volgen topmonster James Sullivan en zijn assistent Mike Wazowski. Samen proberen ze de eerste plaats als 'schrikkers' te behouden maar vinden ze één en ander niet pluis bij Monsters, Inc. Wanneer dan nog een jong kind ontsnapt en door hen wordt opgevangen, loopt alles compleet uit de hand, wat bij momenten echt hilarische situaties oplevert.

De grafics van dit soort films worden uiteraard iedere keer beter en beter. Temeer omdat Pixar gekozen heeft om niet-realistische, maar wel makkelijk te animeren, figuurtjes te gebruiken. De superharige Sully of de gladblinkende Mike, het is allemaal stukken makelijker dan een vierkante centimeter mensenhuid realistisch te tonen. Maar het resultaat is wel een prachtig geheel, het kan (opnieuw) bijna niet beter, alles ziet eruit zoals het moet.

Maar dient u deze film, als verstandige en volwassen K.U.T lezer, nu te zien ? Eigenlijk wel, wanneer u de band met uw kindertijd nog niet helemaal verloren hebt, u bereid bent u te laten overweldigen door de knappe grafics en u even wil vergeten dat deze poppetjes eigenlijk een tot leven gekomen merchandisingdroom vormen, dan mag u gaan kijken.