The Maze Runner

Genre: actiethriller | Duur: 1u53 | 2014 | Release: 15 Oktober 2014 | Land: VS | Regie: Wes Ball | Cast: Thomas Brodie-Sangster, Will Poulter, Ki Hong Lee, Blake Cooper, Kaya Scodelario, Patricia Clarkson

De verfilmingen van young-adultromans vormen stilaan een apart genre in de filmindustrie. Hoewel ze niet allemaal even succesvol zijn, blijft elke studio hopen op een tweede The Hunger Games: een project dat liefst uit meerdere boeken bestaat, waarbij de jonge protagonist is overgeleverd aan een autoritaire macht, in veel gevallen in een dystopische context. The Maze Runner biedt voldoende mysterie en spanning maar is alweer in alle opzichten vooral een product.

Hoe het komt dat een grote groep tienerjongens vastzit in het midden van een reusachtig labyrinth, vormt de fascinerende vraag waar deze eerste prent in de reeks om draait. Je nieuwsgierigheid wordt geprikkeld maar spectaculaire antwoorden hoef je eigenlijk niet te verwachten. Net als bij de serie Lost blijkt de afloop stukken minder interessant dan de opbouw van de intrige. 

 

We bevinden ons bovendien in Hollywood, dus stel je vooral geen vragen bij de gemeenschap die de jongens hebben opgebouwd. Ze dragen elke dag dezelfde kleren, hun kapsels zijn netjes gestyled en de five o'clock shadows op hun gezicht wijzen er op dat men vooral twintigers heeft gecast. De menselijke interacties verlopen overigens zo stereotiep dat de film een stuk oppervlakkiger werkt dan The Hunger Games, ook niet bepaald diepgaand nochtans. Wanneer halverwege de film een eerste meisje in de groep gedropt wordt, lijkt dat overigens weinig los te maken, maar in Hollywood zijn pubers dan ook maar al te vaak onwaarschijnlijk keurig. Anderzijds mogen we blij zijn dat de plot niet alweer een romance nodig heeft om zijn doelgroep te sussen. 

Je nieuwsgierigheid wordt geprikkeld maar spectaculaire antwoorden hoef je eigenlijk niet te verwachten.

Dat mechanische zit ook in de beeldvoering en montage. The Maze Runner is onpersoonlijk ingeblikt, waarbij elke cut en elke camerabeweging volgens een formule lijkt bepaald te zijn, voorgeprogrammeerd zelfs. De actie is al bij al bevredigend maar voorspelbaar en steriel uitgevoerd.

Dat verhindert niet dat The Maze Runner aangenaam kijkvoer is, maar het schenkt vooral genoegen aan filmfans zonder referentiekader, 14-jarigen dus. Niets nieuws onder de zon. 

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De jongens (en uiteindelijk ook het meisje) werden door een organisatie in het labyrinth gedropt als test, waarbij hun activiteiten en hersenontwikking waargenomen werd in een centrale. Het gaat er immers om door de werking van de hersens tijdens penibele omstandigheden een oplossing te vinden voor een soort ziekte die de mensheid heeft getroffen. De Aarde is intussen overigens verwoest door de zon en de daaropvolgende hongersnood. Wanneer de groep overlevende jongeren de centrale bereikt, worden ze door een groep rebellen meegenomen. Nadien blijkt echter dat dit in scène werd gezet en de wetenschappers die het project op poten hebben gezet, niet dood zijn.