Le temps du loup

Huppert arriveert met man, zoon en dochter in hun vakantiehuisje op het platteland. Dadelijk krijgen ze een geweer in het gezicht: zoals in 'Funny Games' wordt vader neergeknald. De man die hem vermoordt, is zelf de ontreddering nabij en stuurt de vrouw en haar twee jonge kinderen weg. Die worden nergens binnengelaten. "U kent de situatie toch?", meldt de buurman voor hij de deur toesmakt. En heel wat meer mensen blijken berooid, op de vlucht, op zoek naar een bed. Alle personages in deze film zijn in een soort niet-geëxpliciteerde apocalyps beland.

Doet Michael Haneke met zijn cinema gewoon aan intellectuele masturbatie of is hij een man met een boodschap? Naargeestig misantropisch of adembenemend betrokken? Wij hebben zelf al heel wat gezucht uitgestoten bij het bekijken van 's mans oeuvre ('Benny's Video', 'La Pianiste') maar onderhand wijkt de twijfel: de Oostenrijker maakt intellectualistische maar ultiem relevante films. Haneke toont de naakte mens en levert commentaar op de stand van zaken op onze aardbol. In 'Le temps du loup' zien we bewoners van het Westen omstandigheden meemaken die normaal enkel zijn gereserveerd voor de sukkelaars uit sloppenwijken (één zesde van de wereldbevolking, naar schatting verdubbelt dat binnen dertig jaar). Ondervoeding, geen electriciteit, seks in ruil voor voedsel. Welke filmmaker durft zo'n thema's compromisloos (net als in 'Code Inconnu' worden de Oost-Europeanen hier niet bepaald glamoureus geschetst) te behandelen?

Nog een pluspunt: van bij de begintitels -wit op een zwart scherm in absolute stilte- heerst Haneke's kenmerkende somberheid. Maar als Huppert-met-kinderen een dik kwartier later aan haar kruistocht begint, komen steeds meer klasbakken de miserabele hoop mensen vervoegen. Chéreau, Dalle en Gourmet acteren op hoog niveau. En onwaarschijnlijk maar waar: met de verstandhouding die zich ontwikkelt tussen Hupperts dochtertje en een stug voor zijn survival kampende jongen, komt er zowaar een stukje warmte in de prent binnen.

We hebben het in regel niet zo voor cineasten die de kijker thematiseren en uitdagen, maar Haneke stelt naast u, tegelijk de hele wereld in vraag. Hij doet dat zo compromisloos dat zijn films bij momenten onkijkbaar zijn. Maar ze zijn ook onvergetelijk. 'Le Temps du Loup' is een zeer goed geacteerd, beklijvend en euhm: belangrijk werk.

Jan Sulmont Helemaal (niet) akkoord? Lees de