La verite si je mens 2

Dat de Fransen geweldige minnaars zijn, wie weet. Dat Truffaut in de Nouvelle Vague over duizelingwekkend goede films surfte, geen twijfel mogelijk. Dat Frankrijk de film noir herontdekte, we blijven ze er eeuwig dankbaar voor. Maar dat Franse regisseurs

vandaag ook maar enig fingerspitzengefuhl voor komedies hebben? Noppes, nada, pas du tout. 'La verite si je mens! 2' is een draak van een film.

Drie mannen hebben een klerenfabriek die overkop dreigt te gaan. Met een nieuw Tweetie-achtig logo hopen ze de wereld -of alleszins hun financiele toestand- te heroveren. Alle maten blijken echter letterlijk verkeerd ingeschat. Rond de drie -ahum- musketiers onspint zich een wirwar van misverstanden,

mooie dames, lelijke dames, hopen onbereikbare dames en nog meer misverstanden in een onvervalst Benidormdrama.

'La verite' is een sequel. Blij dat we nooit het origineel hebben gezien. 'Un comedie reussie, c'est une bonnen alchemie sur le plan du casting', verklaart de persmap. Alchemie? Ja, om zo snel mogelijk naar het toilet te rennen. Geslaagd? Ja, als remedie voor patienten met acute slapeloosheid. 'La verite si je

mens 2' wasemt een lust-for-life gevoel uit dat belegener is dan Nonkel Bob in een geriatrische afdeling. Denk aan 'Three men and a baby', herinner u de ultieme horror en huiver.

Filip Hermans Helemaal (niet) akkoord? Lees de