La Bouche de Jean-Pierre

Genre: drama | Duur: 51 min. | 1996 | Release: 9 April 1997 | Land: Frankrijk | Regie: Lucile Hadzihalilovic | Cast: Michel Trillot, Denise Aron-Schropfer

Tien jaar voor Irréversible, bokste Gaspar Noé de harde kortfilm Carne in elkaar, samen met zijn vaste partner en wingwoman Lucile Hadzihalilovic (Evolution). Tezelfdertijd maakten ze La Bouche de Jean-Pierre, waarbij de rollen werden omgekeerd – Hadzihalilovic zat in de regiestoel. Resultaat is een rauw-naturalistisch kleinood dat verdwaalde zielen uit een verwaarloosd deel van Frankrijk weet te treffen – net toen we als nabije Belgen voor het eerst hoorden van Dutroux of Fourniret.  

“LA FRANCE, AUJOURD’HUI”, kopt het startscherm. Niet de laatste schermvullende woorden : later volgen de krantenkop "LES TURCS VEULENT ENTRER DANS LA COMMUNAUTE EUROPEENNE" of een  full screen tussentitel "MORALITE". Nog uit de intussen befaamde, genadeloze gereedschapskoffer van het duo: extreme close-ups (een mond die pillen slikt) en een honderdtachtig graden draaiende camera (een meisje dissocieert van wat er gebeurt).  

Laatstgenoemde is Mimi, die na de zelfmoordpoging van haar moeder bij haar vreemde tante Solange wordt geplaatst. Solanges nieuwe vriend is al snel bepaald ruw tegen die tante, maar als zij er niet is dan kruipt hij wat lief tegen Mimi aan. Dat morbide onderwerp wordt krachtig in beeld gezet, met uitgekiende fotografie (van Noé) die zowaar donkere poëzie vindt in de mistroostige setting. Een warmdonker kleurenpalet, fantastische acteerprestaties en een trefzeker weerhoudende regie –fysiek misbruik komt niet in beeld- maken dit portret extra indringend.

De trefzeker weerhoudende regie maakt dit harde portret extra indringend

Tijdens de vragensessie op het Offscreen film festival 2016 vertelde Hadzihalilovic hoe zij met de toen achtjarige hoofdrolspeelster praatte over haar rol. Het meisje snapte wat gebeuren zou, maar acteur Michel Trillot was panisch het kind te bruuskeren. Voor de pijnlijk intense scènes waarbij hij haar probeert te verleiden, at hij dan ook stevige knollen look. Zo zou zijn slachtoffer vanzelf terugdeinzen bij zijn avances. Zo’n simpele oplossing was er in de werkelijke misbruikverhalen helaas niet voorhanden.