Ice Age 4: Continental Drift

De vierde film in de reeks rond de bonte groep met uitsterven bedreigde diersoorten, blijkt al snel niets nieuws te bieden. Op zich is dat niet zo'n probleem omdat de dynamiek tussen de personages én de als altijd erg sterke animatiestijl van de Ice Age-reeks opnnieuw hun werk doen.

De plot doet echter al iets te vergezocht aan: het Aardoppervlak scheurt en de continenten ontstaan. Het vertrouwde groepje wordt geïsoleerd op een ijsschots, terwijl familie en vrienden zich moeten zien te redden op een steeds kleiner wordend stuk land. Vooral voor mammoet Manny is dit hartverscheurend: hij is gescheiden geraakt van vrouw en dochter. Het thema familie is dus als vanouds nadrukkelijk aanwezig, maar stilaan komt dat wat belegen over. Misschien was het verhaal na de derde film eigenlijk wel verteld? Het valt immers ook op dat de eigenheid van de karakters nog van weinig belang is, wat net zo van cruciaal was in alle voorgaande avonturen.

Het aantal grappen ligt in dit vierde deel ook net wat lager, al is de oma van Sid een welkom nieuw personage. De verbluffende actie uit de vorige film is echter afwezig. De lat werd toen wel heel hoog gelegd, met de sensationele achtervolgingen doorheen het oerwoud en dat kan een geïmproviseerd piratenschip niet goedmaken. Al blijft het natuurlijk animatiewerk van de bovenste plank.

In die zin is Ice Age 4 geen tegenvaller of commerciële uitbuiter zoals Cars 2 dat bijvoorbeeld was. Het blijft een ontspannende, amusante film voor groot en klein. Die u echter evengoed niét kan bekijken.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de