The Home Of Dark Butterflies

Genre: Drama | Duur: 1u48 | Release: 1 Januari 2008 | Land: Finland | Regie: Dome Karukoski | Cast: Niilo Syväoja, Tommi Korpela, Pertti Sveholm

Juhani is een getraumatiseerde jongen. Als kind is zijn hond overleden en moest hij opboksen tegen een agressieve vader en een moeder met post-natale depressie. Als getroebleerde tiener komt ie terecht in een instelling op een verlaten eiland. Hij moet samen met nog wat probleemjeugd werken aan een betere toekomst.



In The Home of Dark Butterflies krijgen we een breed uitgesmeerd verhaal over hoe jongeren, hoe ver ze ook al van de beschaving afstaan, kunnen opgevoed worden en zichzelf kunnen inzetten voor hun eigen goed, én dat van anderen.



Via een uitgebreide reeks flashbacks krijgen we te zien waarom Juhani zo getraumatiseerd is. Deze flashbacks krijg je niet gestructureerd of chronologisch. Heel wat herinneringen zijn geblokkeerd in zijn geheugen. Aan heel wat dingen wil Juhani niet herinnerd worden. Stapje per stapje krijgen we telkens een beetje meer te zien. De spanningsboog blijft zo vrij hoog staan, want heel lang blijven de sleutelmomenten onduidelijk.



Verfrissend Scandinavisch in beeld gebracht, met heel wat scheuten Amerikaanse bravoure, brengt Home of Dark Butterflies ons een intrigerend portret van een droeve, ontluikende geest. De interactie tussen de geïnterneerde jongens is speels en ernstig en ook zo in beeld gebracht.



Home of Dark Butterflies brengt een ontroerend verhaal van een jongen die tegen zichzelf en tegen zijn verleden moet opboksen. Dat allemaal om een beter leven tegemoet te kunnen gaan. Spijtig dat hij geen enkele garantie heeft dat dit ooit zal lukken.

Beau Janssens Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Juhani vernielt het project dat de instelling had kunnen redden. Een andere jongen vermoordt de conciërge en de instelling krijgt geen overheidssteun meer. Olavi, de baas van de instelling, blijft eenzaam achter op zijn eiland. Er bloeit op het einde wel iets moois tussen Olavi?s dochter en Juhani, maar écht een happy end kan je het amper noemen.