Forbidden Zone

Frenchy is een verwaande dochter van de Hercules-familie. Ze heeft zich een Frans accent aangemeten en is vooral nieuwsgierig naar de Forbidden Zone die toegankelijk is via een gigantische darm in de kelder van hun huis. Ze komt terecht in Freak Land, de sixth dimension, dichtbevolkt door alle soorten wezens: menselijke kaarshouders hangend boven de dwergkoning die regeert over een berg dode koninginnen; een ober met kikkerhoofd, vette bananenetende vrouwen die zich door een scout laten nemen, een ontblootte prinses die aan de Duivel wordt geofferd door een ?chicken boy? wiens moeder voor zijn neus vreemdgaat; negers met dikke lippen en een aantal Iraniërs in een kooi die biddend tot de Ayatollah een groepsverkrachting vieren.

Genoeg absurditeiten voor de regisseur om gedurende negentig minuten de kijker te overspoelen met zijn ongebreidelde verbeeldingkracht. (De regisseur, Richard Elfman, komt trouwens in beeld als een Yiddish masseur).

Steeds consequent onnozel, zo onnozel dat het onschuldig wordt. (Onschuldig en onnozel zijn trouwens etymologisch verwant.) Het geweld is burlesk, medelijden wordt onmogelijk gemaakt, het zoeken naar diepere betekenissen wordt genadeloos afgestraft. Misschien is dat wel de hoofdzaak van de film: het is n?importe quoi. De opeenstapeling van nonsensicale rotzooi op het scherm weerspiegelt misschien de overbodigheid van uw aanwezigheid in de cinemazaal. Je voelt je dan meteen niet meer alleen, waardoor er alsnog iets groeit tussen de kijker en de film. De kijkact is even ongelimiteerd geschift als hetgeen waarnaar gekeken wordt.

Forbidden Zone is het resultaat van een musical opgevoerd door de theatergroep the Mystic Knights of the Oingo Boingo. Beter hadden ze het podium nooit verlaten omdat er totaal geen cinematografische meerwaarde uitgaat van de filmvertolking, afgezien van de animatie misschien. Het Duitse expressionisme waarop ze zich laten inspireren zou dan ook beter tot zijn recht komen. Misschien hebben we dan ook iets meer aan de muzikaliteit, waarrond de kern en het plot van de film is gebouwd, mocht het live worden opgevoerd.

Deze film uit 1982 is een trashy musical en is buitensporig politiek incorrect. Tijdens de periode waarin de film in vergetelheid stortte, althans voor de normale distributiekanalen, heeft Forbidden Zone het geschopt tot cult-film.

Matthias De Groof Helemaal (niet) akkoord? Lees de