D@bbe

Genre: Horror | Duur: 2u00 | 2006 | Release: 10 Februari 2007 | Land: Turkije | Regie: Hasan Karacadag | Cast: Ümit Acar, Ebru Aykaç, Serdar Özer

In zijn thuisland Turkije werd deze D@bbe een onverdeeld succes en werd er prompt groen licht gegeven voor een tweede en zelfs een derde deel. Ligt het niveau van de Turkse film dan zo laag dat half Turkije storm loopt voor deze ondermaatse grielzelshow of was het gewoon het patriottisch hart dat sprak?

Alles draait rond Tarek, een jonge gast die zijn centen verdient door te speculeren op de beurs via het internet. Zijn band met de buitenwereld en zijn vrienden vervaagt tot een van hen op bezoek komt en geconfronteerd wordt met een gruwelijk tafereel : Tarek heeft zich een houten spies door de kin gestoken. Het blijft gissen naar Tareks drijfredenen totdat zijn vriendengroep bestookt wordt met mysterieuze e-mails die ondertekend zijn door Tarek.

Regisseur Hasan Karacadag pakt uit met een aantal knappe shots waarin de suspense tot in de kleinste teen voelbaar is. Maar helaas slaat hij daarna de bal volledig mis. De film is doorspekt met een ongeziene sérieux en dat doet deze genrefilm stevig de das om. De hele cast loopt stoïcijns te acteren alsof ze maar één gezicht kunnen opzetten: de kaken stevig op elkaar geklemd en de mondhoeken naar beneden gekruld. De agressieve klankband doet wel degelijk zijn werk, maar de spookeffecten zijn eerder goedkoop dan efficiënt waardoor je als kijker volledig uit de sfeer van de film getrokken wordt. Reken daar het stuntelige camerawerk bij en je beseft al snel dat D@bbe sneller op de lachspieren zal werken dan huiveringen opwekt.

Karacadag kan bovendien maar geen genoeg kan krijgen van opdoemende schaduwen en fletse beeldmontages. Hij vergeet tijdens de opbouw van de spanning alle subtiliteit waardoor zijn beoogde effect volledig de mist in gaat. De regisseur toont zich als een aap met een trucje en dat ene trucje gaat algauw vervelen. Op het einde geef je dan ook geen ene zier meer om de personages en ook het verhaal (dat duidelijk zijn inspiratie haalde uit The Ring, The Grudge en andere Aziatische horror) gaat gebukt onder een stoet goedkope schrikeffecten.

D@bbe is een potsierlijke, compleet van de pot gerukte en een veel te nadrukkelijke (Boeh! Nu ben je geschrokken!) film geworden. Neen, als wij ons in het vervolg nog eens aan een Turkse film wagen dan zal het eerder de poëtische cinema van Nuri Bilge Ceylan zijn (Uzak bijvoorbeeld) dan deze dwaze horrorklucht.