Décalage Horaire
Genre: Romantische komedie
| Duur: 1u31 | Release: 30 Oktober 2002 | Land: | Regie: Danièle Thompson | Cast: Jean Reno, Juliette Binoche, Sergi López
Sinds 11 september worden luchthavens onmiddellijk geassocieërd met gevaar, angst en terreur. In Décalage Horaire krijgen we echter een andere, romantische kant, van het luchthavenverhaal op ons bord voorgeschoteld. We bevinden ons in de luchthaven Paris-Charles de Gaulle. Verschillende vluchten hebben vertraging opgelopen of worden simpelweg afgeschaft. In alle drukte en chaos botsen twee totaal verschillende personages op elkaar.
Een romance lijkt geboren, maar het loop absoluut niet van een leien dakje. Dat komt aanvankelijk door hun totaal verschillende karakters. Langs de ene kant hebben we Rose (Juliette Binoche). Zij is een extravagante schoonheidsspecialiste op weg naar Mexico, maar vooral op de vlucht voor haar agressief vriendje (Lopez). Aan de andere kant staat Félix (Jean Reno), een oververmoeide (Franse) businessman uit de Verenigde Staten, die op weg is naar een begrafenis en de vrouw die hij liefheeft. Beide zijn echt niet gebrand op een kennismaking, maar als bij toeval onmoeten ze elkaar steeds opnieuw...
Daniéle Thompson maakte met Décalage Horaire een aangenaam eindejaarsfilmpje. Niets meer, maar zeker niets minder. Men weet natuurlijk op voorhand hoe de film gaat eindigen, maar Thompson slaagt er toch in om ons anderhalf uur te boeien. En dan nog wel met een romantische komedie!
Thompson pakt misschien niet meteen uit met de meest originele prent, maar haar aanpak valt beter in de smaak dan de doordeweekse Amerikaanse romantische 'tearjearker'.
Zo is er bijvoorbeeld geen borsten-en-billen scène. Naast Thompson zijn het vooral de twee hoofdpersonages, Binoche en Reno, die de pannen van het dak spelen. Twee Franse steracteurs, die reeds de overstap hebben gedaan naar Hollywood, laten in deze Franse produktie nog maar eens zien dat ze heel wat in hun mars hebben. Later we echter duidelijk zijn: Décalage Horaire is geen cinema van de hoogte plank, maar dat pretendeert het ook absoluut niet. Reno en Binoche zijn echter de trip naar de bioscoop waard...