The Conspirator

Genre: Historisch drama | Duur: 2u02 | Release: 1 Januari 2011 | Land: VS | Regie: Robert Redford | Cast: Robin Wright, James McAvoy, Tom Wilkinson, Danny Huston, Kevin Kline, Evan Rachel Wood, Justin Long

Met The Conspirator is Robert Redford aan zijn achtste film toe als regisseur, maar waar de man zich ooit manifesteerde als een energieke verhalenverteller (The Milagro Beanfield War en Quiz Show blijven het herbekijken waard), zit er de laatste jaren toch wat sleet op. Met fims als Lions for Lambs en deze The Conspirator voel je dat Redford nog wat te vertellen heeft, maar de boodschap mist vinnigheid.

Centraal in dit historische drama staat Mary Surrat, een vrouw die ervan verdacht wordt deel uit te maken van een moordcomplot tegen president Lincoln . Haar advocaat, Frederik Aiken, kan nergens op begrip rekenen. De burgeroorlog is immers nog maar pas afgelopen en niemand mag de hervormde staat schade toebrengen. Surrat is dus de zondebok. De film volgt haar proces, een schijnvertoning die ondanks alle inzet van haar verdediging recht op haar executie lijkt af te stevenen.

Redford selecteerde een mooie cast maar de solide vertolkingen die ze allen neerzetten, verrassen weinig. Robin Wright verdient zeker het soort carrière dat generatiegenoten als pakweg Julianne Moore, Laura Linney of Jodie Foster aan de ene hoofdrol na de andere helpt, maar de rol van Surrat lijkt toch weinig uitdaging te bieden. Ook de andere vertolkers doen precies wat van hen verwacht wordt, en dat lijkt voor de hele film te gelden: The Conspirator is exact het soort geschiedkundige cinema dat het belooft te zijn,waardoor de kijker toch wat indommelt.

Bij momenten neigt Redford naar overdreven dramatisering: James McAvoy is een toffe peer, maar moet soms in toom gehouden worden. Andere, potentieel spectaculaire scènes missen dan weer effect. Het resultaat blijft echter hetzelfde: je neemt wat onbewogen nota van de zoveelste onrechtvaardigheid uit het verleden. De terechtstelling op het einde van de film, wordt ook zo uitgebreid gefilmd dat we ons als kijker haast gedwongen voelen dit allemaal Heel Erg te vinden.

De betrokkenheid van de regisseur is dus weinig voelbaar. Is deze film enkel tot stand gekomen te zijn omdat vele andere historische onrechtvaardigheden nu eenmaal al in andere films aan bod gekomen waren? Het geheel is een kwalitatieve,maar onpersoonlijke en plichtmatige film geworden.