Charlie Mortdecai

De carrière van Johnny Depp helt al een tijdje vervaarlijk de verkeerde kant op. Charlie Mortdecai laat nu wat nog rest van die ooit zo formidabele loopbaan met veel geraas de afgrond instorten.

Depp lijkt zich nochtans geweldig te amuseren in de rol van de opportunistische Lord Mortdecai, die samen met de Britse geheime dienst, enkele Russische gangsters en nog wat ander tuig in de jacht op een gestolen schilderij belandt. Alleen is zijn personage voor de zoveelste keer een carnavalesk figuur zonder enige diepgang, waardoor de vermoeidheid binnen de kortste keren toeslaat. Ooit was Depp nochtans een magnetiserend acteur, die met prachtige, tragische, dramatisch doorleefde vertolkingen in films als Benny & Joon, What's Eating Gilbert Grape, Ed Wood of Donnie Brasco een ongelooflijk talent liet blijken. Mortdecai vereist dan wel een komische invulling, de gemakzuchtige en geforceerde opvoering die de acteur hier vanonder zijn snorretje tovert, is pijnlijk om aan te zien.

De plot is zo'n desastreuze opeenstapeling van flauwe grapjasserij, debiel geginnegap en oubollige actietaferelen, dat Mortdecai nergens van de grond komt.

Maar dat deze dolgedraaide komedie zo schabouwelijk, onnozel en irritant is, ligt niet eens aan de cast. Je ziet wel wat de opzet was - een soort silly parodie op het genre, de tong flink in de wang, verwijzend naar ondeugende Britse komedies vol dubbelzinnigheden uit de jaren '50. De plot is echter zo'n desastreuze opeenstapeling van flauwe grapjasserij, debiel geginnegap en oubollige actietaferelen, dat Mortdecai nergens van de grond komt.

Ondanks de sterrencast, de blitse fotografie en het dynamisch camerawerk, is Charlie Mortdecai een immense, onwaarschijnlijk flop. Johnny Depp liet hiervoor de hoofdrol liggen in het Oscargenomineerde The Grand Budapest Hotel. Zou de artiest in hem dat nu jammer vinden? Of zit hij onbekommerd geld te tellen op zijn eiland in de Bahamas?

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de