Chappie

Na zijn geslaagde debuutfilm District 9 en het misschien wat te ambitieuze Elysium, keert Neill Blomkamp terug naar zijn roots met Chappie. De film baseert zich immers op zijn kortfilm Tetra Vaal, een soort faux-reclamefilm rond een bedrijf dat robots als militaire wapens maakt. Chappie bouwt verder op dit idee en neemt ons mee naar Johannesburg in de nabije toekomst waar de politie gebruik maakt van deze robots in de strijd tegen de toenemende criminaliteit.

Een van deze robots raakt tijdens een missie beschadigd en wordt afgeschreven door de firma. Deon, de jonge ingenieur die de robots ontwierp, ziet een uitgelezen kans om een nieuw programma testen, dat de A.I. een bewustzijn moet geven. Maar voor Deon het programma kan opladen worden ze ontvoerd door enkele criminelen die de robot willen gebruiken voor een overval.

De film begint sterk, als een soort post-moderne Robocop en probeert het hele concept rond A.I., bewustzijn en sterfelijkheid op een interessante manier weer te geven. Maar Blomkamp verliest zichzelf al snel in een veel te simpele uitwerking van de wetenschappelijke en filosofische kant. Bovendien herkauwt hij ook veel narratieve elementen uit andere films en laat de plot meer dan enkele steken vallen.

Blomkamp probeert nochtans enige originaliteit in de film te brengen met behulp van Die Antwoord, maar de aanwezigheid van de rappers doet de film meer kwaad dan goed. Als je denkt dat hun muziek van bedenkelijke kwaliteit is, dan is dat wel het minste wat je kan zeggen van hun poging tot iets wat op acteren lijkt. Hugh Jackman zet als Vincent dan weer een volkomen oninteressant en eendimensionaal personage neer, als de jaloerse collega en aartsrivaal van Deon.

Chappie levert eerder een snelle glimlach op dan een diepe gedachte.

De opeenstapeling van slechte castingkeuzes laat enkel Dev Patel en Sigourney Weaver positief naar voor komen. Maar zij kregen veel te weinig schermtijd om hun rol naar waarde te schatten. Shartlo Copley, die de motion-capture en de stem verzorgde van Chappie, weet de robot een zekere charme te geven maar toch komt dit personage veel te kinderachtig over. Samen met de simpele humor zorgt dit ervoor dat Chappie eerder een snelle glimlach oplevert dan een diepe gedachte.

Jeroen Van Rossem Helemaal (niet) akkoord? Lees de