Brain Damage

Genre: B-film | Duur: 1u24 | 1987 | Release: 25 Mei 1988 | Land: VS | Regie: Frank Henenlotter | Cast: Rick Hearst, Gordon MacDonald, Jennifer Lowry

Be smart, don’t start! Of zoals wijlen Nancy Reagan zei: “Just say No!“. Jaren voordat Trainspotting en Requiem for a Dream de cinefiel diets maakten dat drugs geen pretje zijn, maakte deze wild entertainende B-film dat punt al bepaald overtuigend. Al draait de film daar niet expliciet rond, de drug metafoor is erg duidelijk. “Especially”, vertelde regisseur Henenlotter op Offscreen 2016, “since at that time I just gave up a massive cocaine addiction”.

De verslavende substantie waar filmheld Brian mee kampt is een blauw goedje dat zijn hersenen in wordt gespoten door een welbespraakte fallische parasiet genaamd Aylmer. Het hilarische beest met kleine, scheve oogjes is zijn vorige slachtoffers ontvlucht en kiest Brian als nieuwe recipiënt. “This is the start of your new life Brian”, bezweert hij hem, “a life full of colors, music, lights and euphoria, a life without pain, or hurt or suffering”.

Al snel blijkt Brain verslaafd aan Aylmers hallucinogene spuitsel. Hij is zo ver heen dat hij niet kan verhinderen dat Aylmer zich voedt met de hersenen van passanten. Bovendien kan hij tussen trips door niet verhinderen dat liefje Barbara langzaam maar zeker wordt ingepalmd door zijn broer.

Brain Damage is de perfecte B-film, met grappige over the top acteerprestaties, behoorlijk wat splattergeweld en cheesy lichteffecten tijdens de drugtrips. Er is ook afdoende erotische fun: de posterboys zijn al evenveel halfnaakt als de dames en er is een niet te missen death by blowjob scene.  Die laatste deed naar verluidt de crew uit protest hun werkzaamheden staken. Of dat nu een marketingstunt betreft of niet: dertig jaar na datum is de scene het kijken nog meer dan waard. Dat geldt ook voor de hele film: Henenlotters tweede, zijn eerste in 35mm, heeft een flow die niet gaat vervelen – niet altijd evident in het grindhouse genre.

Grappig nog voor ons Belgen: bij de start zien we op Brians kamer affiches hangen van concerten in Vooruit en Brielpoort. Zo’n signs on the wall komen niet per toeval: kijken deze hilarische would-be horror!