Borg McEnroe
Genre: Drama
| Duur: 1u47 | 2017 | Release: 8 November 2017 | Land: Zweden | Regie: Janus Metz | Cast: Sverrir Gudnason, Shia LaBeouf, Stellan Skarsgård, Tuva Novotny
Dat er nooit eerder een film werd gemaakt rond de meest sensationele tennismatch ooit, is misschien omdat de sport zich nu eenmaal niet echt lijkt te lenen tot vlot entertainment. In het biografische Battle of the Sexes was tennis maar een bijzaak. De Zweed Janus Metz is er met Borg McEnroe echter vrij goed in geslaag de legendarische Wimbledonmatch uit 1980 tot leven te brengen.
Bjorn Borg was toen de onbetwiste nummer één, bekend om zijn koele en rustige stijl en zijn obsessionele bijgeloof. De Amerikaan McEnroe kwam net piepen, een energieke, grillige speler die zijn emoties amper wist te beheersen en niet bepaald populair was bij het grote publiek. De film toont hen beide als krachtige, gepassioneerde individuen en weet hun strijd vaardig en solide in beeld te brengen. De psychologische uitdieping is aanvaardbaar hoewel de personages nooit helemaal echt worden. Sportleken die de afloop van de grote match mogelijk niet kennen, zullen zeker meegesleept worden, al blijven de matchen zelf vrij eentonig. De beeldvoering is nochtans behoorlijk stijlvol.
De twee hoofdacteurs weten beslist te overtuigen. Niet alleen is hun tennistechniek vrij geloofwaardig, ze weten beiden goed de essentie van hun personage te vatten zonder er een karikatuur van te maken. Shia LaBeouf moeten we nog maar eens onderschat noemen. Dit is echt een veel interessantere acteur dan over het algemeen verondersteld wordt.
Solide reconstructie van een legendarische strijd tussen twee tennisgrootheden.
Opmerkelijk is ook dat de feiten amper gedramatiseerd lijken. Alle gebeurtenissen komen aannemelijk over en in de sportgeschiedenis is de rivaliteit tussen de twee legendes intussen ook zo befaamd dat onjuistheden al snel zouden opvallen. Wanneer het tweetal een bijzonder hartelijke ontmoeting heeft op het einde van de prent en de epiloog de vriendschap tussen de twee belicht, ervaar je een zekere ontroering die tegelijk in de verf zet dat de makers bescheiden en zonder hang naar melodramatiek een interessant verhaal gebracht hebben.
Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de