The Big Slaughter Club

Genre: Horror | Duur: 1u11 | Release: 1 Januari 2003 | Land: Japan | Regie: Hitoshi Ishikawa | Cast: Ken?ichi Endo, Misato Tachibano, Riko Kurita

Liefhebbers van de knotsgekke camp horror die de Japanse cultregisseur en spring-in-?t-veld Takashi Miike bijna jaarlijks aanlevert op het festival van de fantastische film worden ook tijdens deze editie niet teleurgesteld. Ze worden niet alleen verwend met Miike?s eigen nieuwste productie Gozu maar kunnen ook aanschuiven voor The Big Slaughter Club die gerealiseerd werd door Hitoshi Ishikawa, één van Miike?s naaste medewerkers die onder andere het scenario verzorgde van Dead or Alive: Final.



In ware camp-stijl gaat dit gore-and-gut spektakel van start wanneer Hirue, een schoolmeisje die na haar uren wat bijverdient als hoertje, opgescheept raakt met de ietwat bizarre klant Kazeko (Ken?ichi Endo bekend van Miike?s Dead or Alive en Visitor Q) die na een ongelukkig incident met zijn nek aan een kapstokhaak belandt. Hirue roept de hulp in van haar klasgenootjes/collega-hoertjes en ze doen het lijk verdwijnen in het bos. Er is echter één probleem: wat ze ook proberen, de man blijft maar terug tot leven komen, zelfs nadat hij tot bloederige lapjes vlees verwerkt werd met een kettingzaag. Als de meisjes daarna zonder benzine vallen en de nacht moeten doorbrengen in een afgelegen huis in het bos kan het slaughter-festijn beginnen, elk huis- tuin en keukenmiddel, zelfs de ordinaire wasmachine wordt vanaf dan een potentieel moordwapen. Helemaal over the top gaat het wanneer blijkt dat het eigenlijk niet Kazeko zelf is die de meisjes wil doden maar wel zijn moordlustige arm, die zich bij momenten van opstandigheid of zwakheid van Kazeko?s kant wel eens durft losrukken van diens lichaam om zijn eigen wil te bewerkstelligen of om -bij wijze van interludium- het universum te doorkruisen.



Referenties en citaten passeren aan hoge snelheid de revue The Blair Witch, Evil Dead, The Hand (Oliver Stone?s rip-off van The Beast with Five Fingers) en met een vette knipoog wordt ook de recente wave van telephone-induced horror (Scream, The Ring) een hak gezet in deze postmoderne cultfilm. Kortom, you love it or you don?t en de -weliswaar gerechtvaardigde- kritiek over het compleet lekke scenario, de onstabiele en ondermaatse regie met handcamera en de kitscherig slechte special-effects zal de ware fans van dit soort trash alleen maar meer doen watertanden.

Ils Huygens Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien