The 13th House

Wat zou er gebeuren als je Kafka?s Het Proces in het hedendaagse Westen zou plaatsen? Regisseur McNeil denkt dat The 13th House is wat er dan zou gebeuren. Het is onmogelijk om deze film niet te vergelijken met Kafka?s klassieker. Mark Waterman schrijft reisbrochures voor een grote onderneming, een saaie en hersenloze baan. Hij wordt niet in beschuldiging gesteld zoals Jozef K., integendeel, Mark krijgt de kans om te promoveren. Het verschil tussen die twee zou echter wel eens kleiner kunnen blijken dan eerst gedacht. Uiteraard zijn er meerdere kandidaten voor de job, maar er is slechts één positie beschikbaar. Om uit te maken wie over de nodige kwaliteiten beschikt, moeten de sollicitanten dagelijks nieuwe opdrachten uitvoeren. Dit zijn echter geen standaard opdrachten. Het begint heel onschuldig en absurd, bijvoorbeeld controleren welke wc-hokjes vrij zijn en welke niet, maar al snel nemen de taken meer extreme vormen aan. Tot er nog maar één kandidaat overblijft. Voor Mark is de vraag hoe ver hij net wil gaan om hogerop te klimmen.

McNeil heeft met The 13th House een korte maar degelijke satire op het bedrijfsleven afgeleverd. Hij geeft een consistent beeld van de extreem strikte en absurde bureaucratie binnen de onderneming en van Marks wanhopig worstelen met zijn geweten. Het risico was reëel dat het geheel ongeloofwaardig zou overkomen maar McNeil laat zich nergens verleiden tot uitspattingen. Gameau (The Tracker) is niet bepaald memorabel in de rol van Mark maar weet zich te beredderen. Zeker een blik waard.

Ils Huygens Helemaal (niet) akkoord? Lees de