Hustlers

Wat zich ogenschijnlijk aandient als een frivole, luchtige zwendelkomedie over een groepje paaldanseressen dat aan de haal gaat met de centen van de mannen die ze weten te verleiden, blijkt al snel meer dan wat onnozel vertier voor een Ladies Night. Hustlers staat immers stevig met één been in de realiteit en voelt gegrond aan.

De gemiddelde karakterdanseres leidt niet bepaald een fancy bestaan en hoewel de kunst van de verleidingsdans een zekere beheersing vraagt, is er weinig nodig om hun praktijken af te doen als sletterigheid in een strakke verpakking. De protagonisten die opgevoerd worden, komen dan ook geloofwaardig over in het hoog houden van hun trots en beroepseer. Het zijn geen geconstrueerde figuren uit een doorsnee Hollywooddrama maar echte vrouwen en moeders die de jaren dat hun lichaam begeerlijk mag genoemd worden, inzetten voor een flirterig spel met goedgelovige mannen.

Wanneer hun sector ten onder dreigt te gaan door de komst van platvloerse Oostbloksnollen en de financiële crisis voor een beperkter uitgavenpatroon van de beursjongens zorgt, moeten minder frisse praktijken voor inkomsten zorgen. Het grote geld lonkt, maar de ondernemende damesclub wil een zekere morele grens bewaken bij het misleiden van opgegeilde idioten.

Voor cineaste Lorene Scafaria is Hustlers haar meest prestigieuze productie, na de tragikomedies Seeking a Friend for the End of the World en The Meddler. Ze hanteert een franjeloze aanpak die enerzijds de realistische tragiek onderstreept, maar aarzelt ook niet om de borsten- en billen van haar goed bedeelde actrices ten dienste te stellen van een verhaal dat in zekere zin een feministisch uitgangspunt heeft.

Een vurige J.Lo steelt de show in dit geloofwaardige drama.

Constance Wu (Crazy Rich Asians) zet Destiny neer als een vrouw van vlees en bloed, die zich inzet voor haar familie en de misdaad als de laatste strohalm ziet. Jennifer Lopez steelt echter de show als een innemende aanvoerster met een groot hart voor iedereen. Opvallend dat de eerder beperkte actrice overtuigt zonder dat ze hervalt in stereotiep gedrag of geforceerd acteerwerk. We zagen haar graag bezig en niet alleen omdat ze op haar 50e (!) nog altijd vurig en vlammend uit de hoek komt.

De rol zet haar als actrice weer helemaal op de kaart en de nominaties voor tal van filmprijzen waren niet meer bij te houden, maar teleurstellend genoeg bleek een Oscar er niet in te zitten. Wil The Academy J.Lo niet ernstig nemen als actrice? Wij zijn op basis van deze groei alleszins nieuwsgierig naar wat volgt.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de