November

Genre: Fantasie, romantiek | Duur: 1u55 | 2017 | Release: 1 Januari 2018 | Land: Estland, Nederland, Polen | Regie: Rainer Sarnet | Cast: Dieter Laser, Rea Lest, Jörgen Liik, Arvo Kukumägi, Katariina Unt

De Estlandse inzending voor de Oscars dit jaar kan je gerust wel een eigenaardig beestje noemen. Gebaseerd op de roman Rehepapp, brengt regisseur Rainer Sarnet een magisch-realistische zwart-wit film die doordrenkt is met folklore en mythologie.

 

De film speelt zich af in een gehucht waar weerwolven, voorouderlijke geesten, de Duivel en ziektes vermomd als boerderijdier hun opwachting maken. Hier maken we kennis met Liina, een boerenmeisje dat verliefd is op haar vriend Hans.  Maar Hans helemaal in de ban van de dochter van een Duitse edelman, gespeeld door Dieter Laser die je waarschijnlijk wel kent als de chirurg uit The Human Centipede. Zo ontstaat een gedoemde driehoeksverhouding waarbij de verliefden niet aarzelen om zwarte magie te gebruiken om hun geliefde voor zich te winnen.

Wat November zo opvallend maakt, is dat de film een mengelmoes van genres is. Kunstfilm wisselt af met gortdroge humor, horror, romantiek en fantasie. Veel van de taferelen die Sernet op het scherm tovert zijn hypnotiserend, vooral vanwege de adembenemende zwart-wit fotografie en de dreigende gitaar riffs. Maar tegelijkertijd is de film als buitenstaander bijzonder ondoorgrondelijk net omdat de film zo inspeelt op de lokale folklore en het boek voor velen als onverfilmbaar geacht werd blijkbaar.

Amalgaam aan filmgenres, doordrenkt in Estlandse folklore

De film lijkt ook niet veel aandacht te willen besteden aan de eigenlijke plot, dat vrij oppervlakkig blijft en bij momenten niet iets te snel afgehandeld wordt. Enkel naar het einde toe krijgt het verhaal iets meer drijfkracht. Verder lijkt Sarnet zich vooral te willen focussen op tal van excentrieke taferelen met de inwoners van het gehucht. Door het bevreemdende en volkse karakter van deze scènes, doet de film ook vaak denken aan Hard to be a God, een gelijkaardige bezwerende en onbegrijpelijke visuele filmtrip die enkele jaren geleden ook op Offscreen te ontdekken was. Alleen is het hier allemaal net iets minder wansmakelijk.

Jeroen Van Rossem Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien