Wrath of Silence

Wrath of SIlence vertelt het verhaal van Zhang Baomin, een mijner ergens in een godvergeten dorpje, wiens zoon op een dag wordt vermist. Zijn zoektocht brengt hem in het vaarwater van Chang Wannian, een rijke industrieel die op agressieve wijze andere mijnbedrijven overneemt. Baomin denkt dat Wannian zijn zoon heeft ontvoerd, maar wanneer hij iemand uit een bestelwagen redt, blijkt dit de dochter van Wannians advocaat Xu te zijn. Zo ontstaat een complexe en gevaarlijke driehoeksverhouding tussen deze drie mannen.

Na The Coffin in the Mountain is Wrath of Silence de tweede volwaardige film van de jonge Chinese regisseur Xin Yukun, te ontdekken op het BIFFF. Hij waagde zich opnieuw aan een thriller, maar dan wel eentje waarbij hij extreem geweld niet schuwt. Xin lijkt inspiratie te halen bij voorgangers als Johnny To en John Woo, maar lijkt evenzeer geïnspireerd te zijn door Zuid-Koreanen als Chan-ook Park (Vengeance-trilogie) en Jee-woon Kim (I Saw the Devil). Dit uit zich vooral in het brute karakter en de hypergestileerde vorm van de film.

Maar meer nog deelt de film een band met A Touch of Sin van Xin’s landgenoot Zhangke Jia. Beide cineasten gebruiken het formaat van de genrefilm om een kritische blik te werpen op de sociaaleconomische toestand in China. Xin werpt een licht op de drie leefwerelden die met elkaar botsen: de armzalige arbeiders op het platteland, de middenstand en het rijke kapitaal.

Dit contrast uit zich ook op sublieme wijze in de decors van de film, met het bouwvallige dorp waar Baomin woont en het alledaagse appartement van Xu, tot het luxueuze ruimtes waarin Wannian zijn dagen doorbrengt. Vooral de scènes in een restaurant waar Wannian zijn minder legale praktijken uitvoert en zichzelf een ware Triad-gangster waant, zijn bijzonder memorabel.

Bikkelharde en meeslepende thriller met een stevige scheut maatschappijkritiek

Ook memorabel is de manier waarop Xin de film eindigt. De schurken krijgen dan wel hun verdiende loon, maar een vrolijk einde is er niet. De film legt niet expliciet uit wat er met Baomins zoon is gebeurd, maar doorheen de film krijgen we tal van elementen aangereikt die ons toelaten om te achterhalen hoe de vork aan de steel zit. Het einde is even hartverscheurend voor de kijker als voor Baomin en zijn vrouw.

Jeroen Van Rossem Helemaal (niet) akkoord? Lees de