Hidden Figures

Genre: drama | Duur: 2u07 | 2016 | Release: 1 Februari 2017 | Land: VS | Regie: Theodore Melfi | Cast: Taraji P. Henson, Octavia Spencer, Janelle Monáe, Mahershala Ali, Kevin Costner, Kirsten Dunst, Jim Parsons

Tijdens de space race tussen de USA en de USSR begin jaren zestig, werkten bij NASA heel wat zwarte vrouwen. In een aparte afdeling evenwel. “This is still a segregated state”, weet een rechter stellig in deze onweerstaanbare verfilming van de strijd van drie top wetenschappers. Zodra hun superieuren eindelijk verder keken dan hun geslacht en kleur, kraakten de dames vlotjes de codes van zowel John Glenns ruimtereizen als van de eerste IBM computers. De verhalen van Katherine P. Johnson, Dorothy Vaughan en Mary Jackson zijn ook anno 2017, met zijn Black Lives Matter en misogyne wereldleiders, nog brandend relevant.  

Drie waargebeurde zero-to-hero verhalen dus, afwisselend grappig en pakkend, met Pharrell en Hans Zimmer op de soundtrack. We duimen als een puik spelende Taraji P. Henson, tongetje uit de mond en brilletje naar voren, haar intelligentie moet bewijzen tegenover sceptische witte mannen. We ballen de vuisten als de kille Kirsten Dunst of verwaande Jim Parsons zich superieur wanen, we beven mee met de astronauten die worden gelanceerd in een baan om de aarde. En juichen als Costner zijn lesje heeft geleerd: “At NASA we all pee the same color!”.  

Dit is zo’n zeldzame, perfect uitgevoerde mainstream Hollywoodproductie van het allerbeste allooi. Zonder erg diep in hun psychologie te graven raken heel wat personages de juiste snaar. De voltallige cast kreeg dan ook meer dan terecht een Screen Actors Guild award. En dat kan de voorloper zijn van wel meer prijzen, want Hidden Figures zit ook in de Oscarrace.

Zo'n zeldzame Hollywoodproductie van het allerbeste allooi

Toch mogen we hopen dat deze mooie en belangrijke prent het beeldje voor beste film 2017 niet afsnoept van het thematisch verwante maar artistiek superieure Moonlight (Monáe en Ali zitten trouwens in beide films). En Moonlight verdient de nominaties voor regie, camera en montage die Hidden Figures terecht niet kreeg. Maar die Oscar voor beste bewerking tot scenario, mag deze uitmuntende crowdpleaser gerust binnenrijven. Want dat scenario klikt mathematisch net zo goed in elkaar als de geometrie van wiskundige bollebozen. En soms helpt een lepeltje suiker wel degelijk bij het slikken van een bittere pil. Hopelijk genieten miljoenen Amerikanen van dit vakkundig verheffende verhaal.