Personal Shopper

Genre: Thriller, Drama | Duur: 1u45 | 2016 | Release: 14 December 2016 | Land: Frankrijk | Regie: Olivier Assayas | Cast: Kristen Stewart, Sigrid Bouaziz, Lars Eidinger, Anders Danielsen Lie

Haar vorige samenwerking met Olivier Assayas was voor Kristen Stewart een schot in de roos. Ze won voor haar rol in Clouds of Sils Maria zelfs als eerste Amerikaanse een César. Personal Shopper laat de actrice volledig haar ding doen in een onevenwichtig maar bij momenten meer dan degelijk mysterieus drama.

Bij de aanvang van dit verhaal zien we Maureen door een leegstaand huis wandelen. Er lijkt zich iets verdacht- bovennatuurlijk zelfs – te manifesteren in het huis, maar dat blijkt precies te zijn wat de jonge protagoniste wil. Ze is immers een medium, op zoek naar contact met haar overleden broer.

Haar voornaamste taak bestaat er echter uit inkopen te doen voor een bekende ster, die ze vrijwel nooit ontmoet. Maureen moet jurken, juwelen, schoenen en accessoires uitzoeken voor haar werkgeefster, een taak die verafschuwt. Wie is ze zelf als ze enkel als verlengstuk voor een ander moet fungeren?

Het wringt enigszins, de manier waarop de twee verhalen die de verschillende eigenheden van Maureen uitbeelden, samen één film moeten vormen. Enerzijds gaat Personal Shopper over iemand in een rouwproces en het exploreren van wat er komt na de dood, anderzijds beeldt dit een bewustwordingsproces uit rond identiteit. Het is al bij al ook helemaal niet duidelijk wat Assayas met dit relaas wil vertellen. 

Personal Shopper weigert immers radicaal een thriller te zijn, zelfs al bevat de prent enkele bloedstollende momenten. Assayas brengt zijn narratief als vanouds als hier-en-nu en kiest resoluut voor een realistische vertelstijl die de psychologie van de karakters centraal stelt. Hij weet echter ook vakkundig een creepy sfeertje op te bouwen. De scène waarin een aantal gemiste sms’jes opeens binnenstromen, is ijzingwekkend. Het moment waarop Maureen in de tuin van de zon geniet terwijl achter haar iets gebeurt, is dan weer even poëtisch als eng.

Assayas staat Stewart relaxed toe dat ze heel gesloten acteert, bijna alsof ze gewoon zichzelf speelt. Het werkt best, want Maureen is een interessant personage dat nergens de wetten van de Hollywoodcinema volgt - ze is driekwart van de film ook de enige die in beeld is - en Stewart zuigt de camera naar zich toe. 

Los van deze persoonlijke triomf, valt Personal Shopper dus wel tussen twee stoelen, maar ook dat maakt deze film minstens ook interessant.