Jeruzalem
Genre: Horror
| Duur: 1u34 | 2015 | Release: 31 Maart 2016 | Land: Israël | Regie: Doron Paz, Yoav Paz | Cast: Yael Grobglas, Yon Tumarkin, Danielle Jadelyn, Tom Graziani
Jeruzalem, als kruispunt tussen drie religies, is een opvallende setting en het is vreemd dat deze locatie haast niet gebruikt wordt in films. Dit dachten ook de broers Doron en Yoav Paz, die de heilige stad gebruiken als achtergrond voor hun Apocalyptische horrorfilm Jeruzalem. Want, zoals de film opent met een citaat uit de Talmud, is er één poort naar de hel in de woestijn, één in de oceaan en één in Jeruzalem. Al vermoeden wij stiekem dat er zich ook één op het BIFFF bevindt.
Toevallig gaat de poort in Jeruzalem net open wanneer de twee Amerikaanse studentes Rachel en Sarah hun vakantie er al feestend doorbrengen. Kevin, een jongeman die ze leerden kennen op het vliegtuig, ziet echter voortekens dat het feestje van korte duur zal zijn. Net op Jom Kippoer, de meest heilige dag van de Joden, wordt de stad overspoeld door ondoden, demonen, Nephilim en ander gespuis uit de hel.
Ondanks dat het om een zoveelste found footagefilm gaat, weten de makers op een originele wijze uit de hoek te komen door het gebruik van Google Glass. Dit maakt het filmen geloofwaardiger dan wanneer iemand zogezegd alles zou filmen met een handycam. Daarnaast zorgt dit technologisch hebbeding ook voor enkele leuke extraatjes zoals de gezichtsherkenning, de gps-functie en Wikipedia wanneer ze bepaalde bezienswaardigheden bezoeken.
Verder scoort de film ook positieve punten door de bijzonder sfeervolle opening die de relatie tussen Jeruzalem en de religieuze notie van het Kwade uit de doeken doet. Alsook het goed uitgewerkte ontwerp van de monsters, de speelse manier waarop de Palestijns-Israëlische spanningen worden weergegeven en het charmante gezelschap waarin we ons vertoeven.
Ondanks dat het om een zoveelste found footagefilm gaat, weten de makers op een originele wijze uit de hoek te komen door het gebruik van Google Glass.
Helaas vervalt de film in de tweede helft snel in het “gillend achterna gezeten worden door monsters in donkere tunnel” met de bijhorende irritante shaky cam en de lichtflitsen. De interessante mythologie wordt niet ten volle benut en maken plaats voor typische horrorclichés. Dit is zeer spijtig, want de film begon veelbelovend en ook het eindshot is zeer fascinerend en huiveringwekkend.
Jeroen Van Rossem Helemaal (niet) akkoord? Lees de