The Salvation

Kunnen we na de spaghettiwestern nu ook spreken van de wienerbrød western? The Salvation is alvast een oerklassieke western van Deense makelij. Regisseur Kristian Levring, ooit nog een aanhanger van Dogma 95, brengt hiermee een waardig eerbetoon aan de films van John Wayne, Sergio Leone en Sam Peckinpah.

Onze revolverheld van dienst is Jon, een geëmigreerde Deen die na zeven jaar zijn vrouw en kind laat overkomen naar Amerika. Op weg naar huis loopt het mis en worden zij vermoord door twee dronkaards. Jon rekent met hen af, maar haalt hierdoor de toorn van bendeleider Delarue, tevens broer van een van de dronkaards, over het hoofd. In de steek gelaten door de stadsbewoners die Delarue volledig in zijn macht heeft, gaat Jon op zijn eentje de strijd aan met Delarue en zijn kompanen.

Hoewel The Salvation weinig nieuws brengt en zich braaf aan de regeltjes van het genre houdt, weet de film anderhalf uur te boeien door zijn bijna foutloze executie. Levring regisseert het script bijzonder strak, tovert prachtige composities op het scherm, speelt knap met de lichtinval en laat de camera stijlvol doorheen het landschap en de actie glijden.

Qua sfeer leunt de film waarschijnlijk nog het dichtst aan bij Leone’s Once Upon a Time in the West: grimmig, beklemmend en nihilistisch. Ook de dusters, de close-ups van gepijnigde blikken en de orkestrale muziek lijken zo weggelopen uit de films van Leone. Mads Mikkelsen is als Jon dan weer een perfecte kruising tussen John Wayne en Clint Eastwood. Hij bewijst net als in Valhalla Rising en Michael Kohlhaas dat hij met zijn karakterkop als geen ander geknipt is voor dit soort rollen.

Mads Mikkelsen bewijst net als in Valhalla Rising en Michael Kohlhaas dat hij met zijn karakterkop als geen ander geknipt is voor dit soort rollen

Ook Jeffrey ‘The Comedian’ Dean Morgan weet indruk te maken als de slechterik van dienst, net als Eva Green. Zij speelt de weduwe van de dode broer, die haar tong verloor als kind na een aanval van indianen. Green acteert dus voornamelijk met haar gezichtsuitdrukkingen en doet dit met finesse. Het is echter spijtig dat haar rol en de verhouding en bijhorende confrontatie, tussen haar en Jon niet meer werden uitgediept.

Jeroen Van Rossem Helemaal (niet) akkoord? Lees de