American Hustle

Zoals wel meer filmmakers is David O. Russell wat van zijn scherpte en frisheid verloren naargelang het succes toenam. Alleen blijkt dat in zijn geval veel minder opvallend want zijn recentste producties, zoals The Fighter, Silver Linings Playbook en deze American Hustle - dat zijn drie films op vier jaar - worden nog steeds als lichtjes off beat gezien terwijl ze wel degelijk behoorlijk mainstream zijn. Dat maakt Russell's werk nog steeds verdienstelijk en vakkundig, maar in het geval van deze nieuwe, niet zo bijzondere film zijn tien Oscarnominaties dan weer wat veel lof.

De plot van dit lichtvoetig misdaaddrama leent enkele feiten bij de Abscam-operatie van de FBI eind jaren '70, waarbij enkele oplichters samenwerkten met speurders en daarbij een fictief bedrijf oprichtten als dekmantel. In American Hustle leidt dat tot een wankele coöperatie tussen FBI-agent Richie DiMasso (Bradley Cooper) en het duo Irving Rosenfeld (Christian Bale met een serieuze pens) en Sidney Prosser (Amy Adams)

Opvallend is dat Russell de focus niet op de plot richt maar op zijn personages. Het gedoe met een valse sjeik, een fake Brits accent, verborgen microfoons en een boze maffiabaas - schitterende gastrol van Robert De Niro - wordt fijntjes uitgewerkt maar staat zelden echt centraal. De strubbelingen tussen de diverse interessante personages - er zijn ook nog Jeremy Renner en Jennifer Lawrence als respectievelijk Irving's beste vriend en echtgenote - en Louis C.K. als DiMasso's baas - blijken van veel meer belang voor de scenaristen.

Daar blijkt dan ook al snel de schoen te knellen. Hoe dramatisch in beeld gebracht ook en hoe heerlijk potsierlijk de personages er uit zien of reageren, hun relaties en frustraties zijn gewoonweg niet echt boeiend. Russell werkt ze uit in ellenlange dialogen en veel te lange scènes, waardoor de film ook wat uitputtend wordt. De formidabele cast zorgt weliswaar voor veel kijkplezier, je kan je niet van de indruk ontdoen dat zowat alle acteurs vijf tot tien jaar te jong zijn voor hun rol. Zo krijg je als kijker amper vat op wie deze figuren echt zijn. De vier hoofdacteurs kregen allemaal een Oscarnominatie, en hoewel ze allen erg sterk uit de hoek komen en hun samenspel werkt, blijven hun personages vrij onbevattelijk en vaag.

Aanstekelijk geacteerd, maar lichtjes overschat amusement

Russell hanteert dan ook nog een wel zeer dynamische cameravoering, die contrasteert met het gebrek aan feitelijk actie. De overdaad aan jaren '70-songs blijkt ook enkel effectief in scènes waarin de personages de muziek zelf horen. Zo leven Adams en Cooper zich uit in een magische discoscène terwijl Lawrence smartelijk meezingt met Live and Let Die. Maar enkele pauzes en stiltes hadden deze prent wel deugd gedaan.

American Hustle is vakwerk en zeer genietbaar amusement met nu en dan een aanstekelijk moment. Maar gezien de verwachtingen die de talloze bekroningen met zich meebrengen, is dit in zijn geheel ook een tegenvaller die misschien pas binnen enkele jaren naar zijn echte waarde zal kunnen geschat worden. Misschien blijkt dan nog steeds dat alle prijzen verdiend waren, maar evengoed wordt die overdadige lof als een vergissing beschouwd.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de