Michael Kohlhaas

Genre: Drama | Duur: 2u00 | Release: 14 Augustus 2013 | Land: Duitsland, Frankrijk | Regie: Arnaud des Pallières | Cast: Mads Mikkelsen, Bruno Ganz, Denis Lavant, Sergi López, Amira Casar, Swann Arlaud, Delphine Chuillot

De roman Michael Kohlhaas dateert intussen al van 1811. Toen schreef Heinrich von Kleist het zestiende-eeuwse verhaal over de paardenhandelaar Kohlhaas en zijn persoonlijke queeste naar rechtvaardigheid, een verhaal gebaseerd op het leven van Hans Kohlhase. Dit relaas werd al ettelijke keren in filmvorm gegoten, waaronder als het Amerikaanse The Jack Bull met John Cusack en John Goodman. Nu waagt ook de Franse regisseur Arnaud des Pallières zich aan een adaptatie.

 

Des Pallières blijft trouw aan de roman, maar verplaatst het verhaal naar Frankrijk, meer bepaald de Cevennen. Hier wordt Kohlhaas geconfronteerd met een machtsgeile baron die hem de toegang ontzegt tot zijn grondgebied en twee van zijn paarden als pand neemt en vreselijk mishandelt. Wanneer Kohlhaas eist dat zijn paarden hem in goede gezondheid worden terugbezorgd, escaleert het conflict, met de dood van zijn vrouw tot gevolg. Kohlhaas verzamelt een leger van verstotelingen om zich heen en valt het kasteel van de baron binnen. Die weet te ontsnappen, waarna Kohlhaas de achtervolging inzet en daarmee het land in rep en roer brengt.

Hoewel dit aanleiding lijkt te geven tot een epische vertelling met grootschalige veldslagen, is de Pallières vooral geïnteresseerd in sfeerschepping en in het aftasten van de morele en filosofische dilemma’s die het boek rijk is. De regisseur haalt dan ook het onderste uit de kan wat muziek en cinematografie betreft. De adembenemende landschapsbeelden vallen daarbij op. De pracht van de Cevennen leent zich perfect voor het oproepen van een sombere en primitieve sfeer. De keuze om enkel te filmen met natuurlijk licht laat zich hierbij echter in zowel positieve als negatieve zin voelen, dit laatste omdat het beeld bij momenten te donker is.

De pracht van de Cevennen leent zich perfect voor het oproepen van een sombere en primitieve sfeer

De regisseur heeft zich voor zijn verfilming omringd met een Europese topcast. De hoofdrol is weggelegd voor Mads Mikkelsen die hier een onmiskenbare sereniteit en nobelheid uitstraalt, maar zich duidelijk niet altijd even comfortabel voelt met de Franse dialogen. Hoewel sommige personages misschien nets iets te stereotiep naar voor gebracht worden en te weinig invulling krijgen, leveren Mikkelsens confrontaties met Denis Lavant als de priester en Bruno Ganz als de gouverneur wel enkele memorabele momenten op, met als absoluut hoogtepunt de slotscène van de film.

De opbouw naar deze finale verloopt helaas niet altijd even geslaagd. Het tempo is bij momenten wispelturig en het verhaal maakt enkele vreemde tijdssprongen. Hierbij is niet altijd even duidelijk in welke mate de gebeurtenissen gevorderd zijn. Maar gelukkig drukt dit geen negatieve stempel op de kijkervaring, zolang de kijker zich niet stoort aan het trage maar bezwerende karakter van de film.

Jeroen Van Rossem Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Op vraag van de prinses, stopt Michael zijn rebellie in ruil voor de bestraffing van de baron en de belofte dat hij zijn paarden in goede staat terug krijgt. Nadat zijn zaak door de rechter beslecht wordt, krijgt hij van de gouverneur zijn paarden terug, alsook een compensatie voor de geleden schade. Michael schenkt zijn dochter het geld en de paarden, waarna hij terecht staat voor zijn daden van terreur doorheen het land, dit door middel van onthoofding.